Ik komme d’r effen in met een Extra Editie van Denne op Vakantie. Breaking News. Gistermiddag was ik eam bie Fort Amsterdam, een toeristisch kiekie op het Binnenhof van het eiland. Ik kwam d’r een fotograaf van VersGeperst teeng, de collega’s van Salland Centraal op dit eiland hier. “Ja, kabinet Stokke giet straks vallen, en dan mut ik natuurlijk een foto he’mm’, leggen de man mie uut. Giet het kabinet van Curaçao vallen? Nou, det wol ik wel meemaken.
Eam later kwam d’r een klein wagentje van CBA an vlieng, de landelijke zender hier, en doarnoa zag ik Jean Mentens van de Volkskrante en Dick Drayer van de NOS. Ik zeg: “julie bent late, ik stoa al een uur te wachten.”
“En wie ben ie dan hillemoal”, vreug Drayer. “Ah, Denne van Knöldert.” Hij deud net of e mie wel kennen. Want zo giet det bliekbaar in de journalistiek. Iederiene dut of e iederiene kent. Zie wisselt wat kennis uut en goat doarnoa ollemoal hun verhaalties schriem. Zo ontstoat ‘Raymond Korsetjes’, verhaalties die niet woar hoeft te weane, mar wel mooi least.
Iniens kwam de minister van Financiën noar buten, hij stak het binnenplein van Fort Amsterdam oaver en reup noar het journaille det het nog wel een dag ging duren vöardet d’r meer neejs te vertellen was. Hij geneut mear van de andacht dan goed is vöar het uutoefenen van zien beroep, zag ik een bobbel in zien broek?
De secretaris generaal van de minster van onderwies wus het toen al wel: “Dit kabinet gaat vallen. Het is ook een klotenzooi hier.” Wus die man völle det zien woarden ooit geciteard zollen wönn döar mie, een toerist met mal pettie op en tienslippers an? Een corrupte klotenzooi woarbie de ministers regels maakt öm vriendjes te pleasen, zoiets maken e d’r van. En ik mos denken an de Europese anbesteding van de gemeentelijke advertenties in Roalte.
Mentens leggen mie het nader uut. “As d’r oaveral nieuwe verkearslichten mut ko’mm, begint een zwoager van de minister een bedrief det stoplichten importeart. Wettelijk klopt het ollemoal wel, mar het bent de ‘accountants, architecten, projectontwikkelaars en det soart lui die d’r better van wördt.” En ik mos denken an de rioolanbesteding in Roalte.
Terwijl buten iederiene zien gewone dagelijkse ding deud, fietsen d’r op het binnenplein van Fort Amsterdam een klein mannegie op een vouwfietse hen en wear. Hij maken een high five met de minister en schreeuwen wat in het Papiamento. “He,” riepen mien dochters met een lach die het midden hield tussen uut en toelachen, “doe eens een wheely.” “De dorpsgek?”, vroeg ik an Drayer. “Nee, een parlementariër.” De man vöarspellen de val van het kabinet, ok al was – noadet een soort Jan Oosterwechel hier uut de coalitie stappen – de stemverhouding 10-10 tussen coalitie en oppositie. VVD en CDA in Nederland dreijt doar de hand niet vöar umme.
Nou, doar zit ik dan, ben ik vöar vakantie een stuurloos land met extreem rechtse politici ontvlucht, kom ik in een ander land van ons koninkrijk woar het kabinet ok valt. Stokke, de president hier, zol niet mear dan Mavo ehad hemm. Straks kom ik terugge in het land van Roemer, die acht joar oaver de Havo deud.
Gelukkig is de zunne hier lekker warm.
Denne van Knöldert.