Een mevrouw woont alleen met haar kinderen. Daar heeft ze niet zelf voor gekozen. Ze doet haar best om haar leven redelijk tot goed naar haar zin vorm te geven. Het leven gaat ‘gewoon’ door. Haar kinderen gaan hun eigen weg en zij kiest ervoor om hen niet tegen te houden in hun ontwikkeling en gunt ze hun weg. Nu komt de vakantie tijd. Familie en vrienden gaan weg op vakantie. De mevrouw krijgt veel nare gedachten in haar hoofd, daardoor nare emoties en voor haarzelf heel vervelend gedrag. In het onbewuste, onder deze lagen, zit de angst om helemaal alleen te zijn.
De basis van het eigen diepste stuk leven in elk mens is puur liefde. Als wij ons alleen voelen, dan kunnen wij naar ons diepste innerlijk gaan. Je kunt rustig gaan zitten of liggen en vragen of dat diepste stuk in jezelf meer naar boven wil komen. Dan mag je laten gebeuren wat er gebeurt. We kunnen ons wezen dan vullen met liefde. Vanuit die staat van Zijn kun je vragen om bijvoorbeeld prettige mensen op je pad. Een mens hoeft dus nooit (meer) alleen te zijn. Fijne vakantie!
Als dit toch nog moeilijk gaat, kan ik je misschien begeleiden? info@carolienjonkman.nl