“Natuurlijk willen we die eigen plek voor onszelf, maar ook andere partijen kunnen ervan profiteren. De Running Club Lierderholthuis, de sportcentra en de scholen. Een goede accommodatie zal een grote impuls geven aan de breedtesport. Dat blijkt ook uit cijfers van de Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie. Zodra je de sport gaat professionaliseren, leidt dat tot een verdubbeling van de ledenaantallen.”
AV Salland werd opgericht in 1999. Destijds had de club 25 leden, tien lopers en vijftien jeugdleden. De club traint op het sportveld van het Carmel College Salland. De vereniging maakte in de loop der jaren een gestage groei door. Inmiddels heeft AV Salland tweehonderd leden: veertig wandelaars, een loopgroep van honderd personen en zestig jeugdleden. Aangezien het terrein bij het CCS niet verlicht is, moest de club voor de avondtrainingen in de wintermaanden uitwijken naar de terreinen van andere verenigingen. “De faciliteiten voor onze jeugdleden zijn minimaal”, vertelt Jet. “Velen vertrekken daarom als ze een jaartje of 18 zijn. Dat is overigens een tendens die je bij alle verenigingen ziet, maar de cijfers van de KNAU laten zien dat het ook anders kan. En het geldt niet alleen voor de jeugdleden, ook getalenteerde lopers vertrekken naar andere verenigingen.”
In 2003 ging AV Salland in gesprek met de gemeente. Die zei een bedrag van 50.000 euro toe voor een goede trainingsaccommodatie. Meerdere locaties kwamen in beeld. “In 2007 kregen we te maken met wethouder Gebben. Die voer een duidelijke koers: clustering van de breedtesport op Ramele. Helaas was hij snel weg, maar zijn opvolger, wethouder Blijdenstein, nam zijn visie over.” Overleggen met de CRT Raalte, de Sallandse Mixed Hockey Club, de Raalter Schutterij, de Hondenclub (welke???), Vital Centre en TV Ramele volgden. “We hebben er allemaal ontzettend veel tijd in gestoken. Er zijn tekeningen gemaakt en we hebben meerdere financiële scenario’s geschetst. Al die tijd zijn we gestimuleerd door de gemeente. Nooit is de indruk gewekt dat Raalte van plan kon zijn om de hakken in de sloot te zetten. De gemeente had zelfs meerdere tonnen gereserveerd voor een sportcomplex. Wel wilde Raalte de garantie dat we het clubgebouw van eigen middelen zouden realiseren. We hebben vervolgens een goedkoop alternatief gevonden met Portakabins.”
In mei dit jaar volgde een gesprek met wethouder Haarman. Hij had geen goed nieuws. Door het gezamenlijke clubhuis kon een streep. Wel had de gemeente op Ramele een klein stukje land gereserveerd voor een trainingsbaan. “Dat kwam als een volledige verrassing. We weten natuurlijk dat er meer verenigingen zijn die geld willen, dat we in een crisis zitten, maar in mei 2011 was er nog een extern projectbureau ingeschakeld. Wat is er tussentijds gebeurd? Die crisis was er toen ook al. En dat stukje land? Het is niet meer dan een puntje. Daar kunnen we niks mee.”
En nu? Jet haalt haar schouders op. “We hebben onze hoop gevestigd op de raad. We hopen bovendien op nieuwe gesprekken met de gemeente. Kwaad is ook zo’n woord, maar we zijn wel teleurgesteld door de gang van zaken. Haarman vroeg van ons binnen twee weken een antwoord op de vraag wat we willen. Maar dat is op dit moment onmogelijk. Wij weten niet wat CCS wil. Kunnen we daar blijven of gaan ze weer verbouwen? We hebben inmiddels met eigen middelen verlichting langs de baan gerealiseerd. Onze grote zorg is dat de gemeente met halve maatregelen verder gaat met de inrichting van Ramele en dat we over twee, drie jaar toch gedwongen worden om te verhuizen naar die locatie. Of we vrezen voor onze toekomst? Dat niet. We zijn uit het niets gegroeid naar tweehonderd leden. We vallen zo niet om. Maar hierdoor lopen we wel mogelijke groei mis.” André: “Een beetje sportminded gemeente zou kiezen voor een sportcomplex voor de breedtesport. Het zou een verrijking zijn voor de gemeenschap. Meer allure, meer uitstraling en veel grotere kansen.”