Opinie – Moet de Tippe nu open blijven of moet de Tippe dicht? Dat is in Salland een heikel discussiepunt geworden. Maar de echte vraag is niet op tafel gekomen, alleen de emotie is maar behandeld. Heino is tien jaar geleden gefuseerd met Raalte en dat doet nog altijd zeer. Alles wat Heino niet aan staat, wordt Raalte verweten. En met de politiek zoals die nu bedreven wordt, is dat over 25 jaar nog zo.
Even voor de mensen in Vechtdal en Deventer. Net als Lettele bij Deventer moest en Nieuwleusen bij Dalfsen, moest Heino tien jaar geleden bij Raalte. En net als overal moet er in Raalte ook bezuinigd worden (niet vanwege de recessie, maar omdat de politiek andermans geld nu eenmaal veel te makkelijk uitgeeft en omdat banken de kluit bedonderen), wethouder Haarman kwam met het plan (van zijn voorganger De Groot) een openluchtbad in Heino te sluiten.
Een openluchtbad is duur, op korte afstand is er een overdekt bad, de bezoekersaantallen van het openluchtbad zijn gering, op de mooie Koninginnendag waren ze dicht… meer van dat soort inhoudelijke argumenten vonden geen gehoor. Heino wil haar eigen bad houden en verder geen gezeur. Met een dorpshuis was dat ook zo. Dat was niet exploitabel te krijgen. Zelfs met de dreiging van sluiting waren niet genoeg verenigingen bereid gegarandeerd ruimte te huren. Maar toen besloten werd de stekker er dan maar uit te trekken, was Heino in last.
Heel goed te begrijpen, die woede onder de bevolking. Want die gemeentelijke herindeling is ze door de strot geduwd. En als je vandaag de dag een beetje politiek geïnteresseerd bent, weet je dat zo’n besluit opportunistisch genomen is door mensen die je niet kunt vertrouwen. CDA’ers die hun eigen standpunt verloochenen (en de haan maar kraaien), VVD’ers die eerst de hele boel privatiseren en nu van ProRail weer een staatsbedrijf willen maken, Groen Linkers die voor een oorlogsmissie stemmen, PvdA’ers die zich ineens stil houden omdat ze bloed ruiken, maar ook de hypotheekrente niet aan durfden pakken toen ze zelf aan zet waren… Was de waardigheid van journalisten al gedaald, ook de status van politici is inmiddels gekelderd tot het niveau van prostituees. Van een hoer is dat niet zo erg. Qua journalist kun je andere media zoeken. Maar een politicus kun je na vier jaar wel wegstemmen, je krijgt er gelijksoortigen voor terug. Uiteindelijk maakt je dat boos. Dan gaat de emotie tellen. De ratio is dan weg.
Het is natuurlijk niet slim ineens met een voorstel te komen dat een zwembad dicht moet, juist in dat kerkdorp dat je hebt ingelijfd. Dat kan handiger. Zet alle zwembad-betrokkenen van je gemeente bij elkaar en zeg ze dat er bezuinigd moet worden. En vraag of ze zelf voorstellen hebben. De kans is groot dat ze met jouw idee op de proppen komen. Of ga een tree hoger en zet alle sportbetrokkenen bij elkaar en zeg dat er in zijn algemeenheid op sport bezuinigd moet worden. Misschien hebben ze wel heel mooie ideeën. Fusies van velden, kleedkamers en kantine, als ze er zelf mee komen, kan er veel.
Of nog mooier: laat de Plaatselijk Belangen een oordeel vellen. Leg de gemeentelijke begroting (die is van ons allemaal, dus is die openbaar) op tafel en leg uit dat er meer uitgaat dan er binnen komt. Hoe gaan we dat varkentje wassen? Als er geen enkel PB met goede voorstellen komt, gaat de belasting omhoog. Misschien vind de burger dat wel de beste oplossing. Maar wedden dat er heel andere ideeën komen?
Meer zelfredzaamheid. Minder hoge eisen. Ook wel tevreden met iets minder. Gezamenlijk delen van de faciliteiten. Maar ook een streep door domme politieke acties als asociaal grote eigen gebouwen neerzetten, onzinnige verspilling door de eikenprocessierups te bestrijden en lachwekkende regels maken die alles op slot zetten en gierend veel kosten in de controle. Zoals je dat met je eigen huishouden ook doet. Het huis bij de schuur houden, niet meer doen dan je kunt betalen. En sowieso onzin buiten de deur houden als je het niet kunt betalen.
Voordeel van zo’n PB-constructie is het draagvlak dat je creëert. Nu hebben grotere partijen politici uit kerkdorpen op de lijst. Zij stemmen voor hun achterban, maar de andere partijleden doen dat niet. Dus dat werkt alleen maar voor de bühne. Je hebt vanuit die kerkdorpen ook kleine one issue partijen die overal tegen zijn, hard schreeuwen, veel media krijgen, maar nooit eens een keer iets voor elkaar krijgen, behalve dan dat ze voortdurend het vuurtje blijven opstoken. PB’s hebben draagvlak in de bevolking en lopen niet het risico over vier niet herkozen te worden.
Plaatselijk Belangen durven dit voorstel vast wel aan. We zijn echter bang dat de politiek (en de ambtenaren) dat niet aandurven. Want die zijn bang hun macht uit handen te geven, macht die ze nu handhaven met regel op regel, en zoete praatjes tegen verkiezingstijd.
Een mening over dit onderwerp? We nodigen je uit te reageren!