Opinie – De politie in onze regio houdt publieksvriendelijke acties. Waarom? Weten we dat eigenlijk wel? Of weten we alleen dat die acties er zijn. Nou, het gaat om de salarissen van de politie. Het zijn “CAO-acties die op sympathie kunnen rekenen bij het publiek.” Je krijgt tijdelijk geen bekeuring, waarvoor je normaal wel een bon zou krijgen. Maar hoe publieksvriendelijk is dat?
Toen we vorige week een foto maakten van een ongeval, werden we door een verkeer omleidende agent aangesproken vanwege een kapotte voorlamp. Aangesproken is niet helemaal het goede woord. Afgefoeterd, verbeten tot de orde geroepen, afgeblaft bijna. Of we niet wisten hoe gevaarlijk dat was en dat er dan wel publiekvriendelijke acties waren maar dat ze daar nog heus wel een bon voor schreven en dat we de lamp ter plekke moesten reparen en vooral niet het lef moesten hebben door te rijden.
De PVV zou er een meldpunt van kunnen maken, tegen agenten die zich gedragen alsof ze hun hele leven in Oost Europa hebben gewerkt. Publieksvriendelijke acties, het middel waarmee de politievakbonden de vastgelopen cao-onderhandelingen proberen vlot te trekken.
Wat ons betreft mogen agenten actie voeren wat ze willen en wat ons betreft treffen ze daarmee de burger wél en we hopen voor hen dat ze het onderste uit de CAO-kan weten te halen. Maar tegelijk stemt het ook tot nadenken. Want als het publieksvriendelijk kan tijdens CAO-onderhandelingen, waarom kan het dan niet publieksvriendelijk buiten die acties om? Sterker nog: publieksvriendelijk handelen, heeft ook in zich dat het er regulier dus niet publieksvriendelijk aan toe gaat.
En dat laatste klopt. Daar hebben we allemaal wel voorbeelden van. Een snelheidsboete midden in de nacht, met de fiets door rood zonder verkeer in de buurt, een parkeerboete op een rustige dinsdagmorgen, gordel even niet om. Sterker nog: we zijn met z’n allen jaren lang bekeurd voor allerlei onzin omdat de inkomsten van bekeuringen gewoon meetelden in de begroting. Zo publieksvriendelijk is de politie niet.
En al helemaal die individuele agent niet, die verbeten roept dat hij met een publieksvriendelijke actie bezig is, maar dat een kapotte koplamp niet door de beugel kan. Want wie is die individuele agent? Waarom mag hij bepalen waar het publieksvriendelijke eindigt en (blijkbaar) het publieksonvriendelijke ophoudt?
De cao-actie raakt ook de reden van straffen. Waarom delen we boetes uit? Niet alleen voor de staatskas. Ook om ons weggebruikers er toe te verleiden ons aan de regels te houden. Want die regels, die maken het verkeer een stuk veiliger. Kennelijk geldt dat niet voor alle regels: wel voor een kapotte linker voorlamp, misschien niet voor een kapotte rechter voorlamp? En zat dat ook al weer met opvoeden. Werkt straffen het beste? Of is het beter vooral ook inzicht te geven, uit te leggen, voorbeeld te stellen?
Is het eigenlijk niet zo dat de politie in zijn algemeen altijd publieksvriendelijk moet zijn? Te beginnen met iedere individuele agent?
Een mening over dit onderwerp? We nodigen je uit te reageren!