De natuurijsbaan van Boedapest werd al in de 19e eeuw gebruikt voor internationale kampioenschappen. De natuurijsbaan werd gebouwd in 1869 en voor de laatste keer in 2011 gerenoveerd. De plek is romantisch, nostalgisch, prachtig. Een plek buiten in de natuur middenin een park in een grote stad vlakbij een kasteel. Door onverwachte wind of sneeuwval krijg je meer weerstand dan in een overdekte kunstijsbaanhal. Door loting kom je op buitenijs misschien op slechter ijs, omdat het natuurijs niet gereguleerd wordt zoals met kunstijs wel kan. ‘Men’ is angstig dat door wisselende omstandigheden van het buitenijs niet de sterkste schaatser van het EK 2012 als winnaar wordt gehuldigd.
Topsport vraagt altijd grote discipline, doorzettingsvermogen en incasseringsvermogen. Door beoefening en concentratie wil je iets bereiken. Onder gecontroleerde omstandigheden kun je de menselijke geest en van daaruit het menselijke lichaam steeds meer en beter vrij maken van bijvoorbeeld onvoorziene gedachten en situaties. Je weet wat je te doen staat en het is duidelijk wat je wilt, wat er verwacht wordt en wat er gaat gebeuren. Alles buiten en binnenin je, lijkt in eenheid te worden gebracht. Het doet me denken aan siddhi’s, psychische krachten die wij mensen kunnen bereiken door meditatie en beoefening. Stap voor stap kan een mens één worden in dat wat je ziet, het zien en wat gezien wordt. Een winnende schaatser zegt dan ’ik zat goed in mijn vel, alles ging vanzelf’. Tijdens of na dit proces kan een enorme extase of gelukzalige vrede worden ervaren. In spirituele termen noemen we dat Samadhi. Er zijn verschillende vormen of niveaus van Samadhi mogelijk.
Iemand die ooit Samadhi heeft ervaren, wil hier steeds verder in komen, dit verder ontwikkelen. Onder gecontroleerde omstandigheden is het gemakkelijker. Het staat wel verder af van het dagelijks leven zoals wij dat kennen. Op het moment dat je onder gecontroleerde omstandigheden hebt bereikt wat je bedoeling was, mag je daarom weer naar je basis, je ‘roots’ om datzelfde te presteren. Het is mijns inziens dan weer een stap verder. Op het buitenijs waar de ‘roots’ van het schaatsen liggen, lijkt er nog meer flexibiliteit, creativiteit, omgaan met onverwachte tegenslagen gevraagd. Kun je de eenheid dan behouden, dan heb je nog meer gewonnen. Dan breng je de kampioenen… van de hemel nog weer meer op de aarde!
Ooit zo over schaatsen gedacht? Ooit een Samadhi in andere omstandigheden meegemaakt? Vertel gerust je visie of je ervaringen via de site of via info@carolienjonkman.nl