Grootste ergernis van meansen in de supermarkt is as de schappen löag bent. Det ie dan vöar het chipsvak stoat en det de chips op is. Productverandering is ok een probleem. Det d’r nog wel chips lig, mar det det iniens Lays heet in plaatsen van Smith.
Het is een onderzoek van de branche-organisatie det disse problemen uut ewezen hef. Dus de resultaten geleuf ik niet. Ik vermoed det de gezamenlijke supermarkten öm dit antwoard evroagd hebt. “As ule noe zegt det löage schappen een probleem bent, kunt wule het personeel doarmet öm de oaren sloane.” Zo zal det wel egoane weane.
Of bent wule as winkelend publiek echt van die zombies die op tilt sloat as d’r een schap löag is. “Huh? Ik pakke hier noe al zes en half joar iedere wekke twee zakken chips en noe iniens lig hier in die schappen gin chips mear…” En dan op zuuk noar iene die d’r vöar verantwoardelijk is. Die zulle wie wel ‘ns goed eam zeng hoe as of wie doar oaver denkt.
Gek genog ergert wie ons – volgens det onderzoek – niet an de riejen vöar de kassa. Asof het doar gezellig is, met die vage kennis achter mie die uut beleefdheid een gespek anknöpt: “Mooi wear he?” Of erger: “Al vakantieplannen?” Ik wul dan wel het dubbele vöar de boodschappen betalen as ik mar gelieke vedan zolle kunn’. Mossen ze invoeren zo’n kassa: ie betaalt vief procent mear mar hebt gegarandeard gin rieje. Zol het d’r druk wönn?
Mien grootste ergernis zit ‘m in proatende vrouwen die met winkelwaang en al in het middenpad goat stoan proaten met de buurvrouw. Woar die toch altied de gespreksstof vandan haalt… En het mut razend interessant weane, want met twee woarden uutwisselen bent ze de ömgeving compleet uut het oog verlöaren. Asof ze noar GTST an het kieken bent, trekt ze zich neans mear wat van an, en ziet ze niet det ze een grote opstopping veroorzaakt.
Sinds mie det opvalt stoat ze oaveral. Bie de entree van het station, midden op de promenade, op de trappe van de schouwburg, in de gang van het stadhuus, in het tussenportaal van de banke, bie de uutleen van de bibliotheek…
Oaveral stoat ze te proaten, altied stoat ze in de weg.
Ik durve d’r ok altied nog niet wat van te zeng, want misschien bent ze doar de wereldproblemen wel an het oplossen.
Denne van Knöldert