“Dag meneer, mag ik u iets vragen”, zei de stem an de andere kant van de lijn. De tillefoon ging toen ik an het etten kokken wasse. Ongelukke tied dus, mar een grote kans det d’r iene thuus is.
“Niet as ie mie iets wult verkopen”, gaf ik as antwoard.
“Nee hoor, ik wil u niets verkopen.”
“Noe mut ie niet gelieke begin te lieng…”
De stemming zat d’r al gelieke goed in. Het zol nog een mooi gesprek wönn.
“Ik bel u om te horen hoe u uitvaartverzekering geregeld is.”
“En as ik die niet hebbe?”
“Dan heb ik nog een prima verzekering voor u.”
“Zie noe mar, ie wult mie wat verkopen. Ie belt mie op een ongelukkig tiedstip. Ie liegt mie wat vöar. En ie wult mie nog wat verkopen ok. Ie bent vaste zo’n student die gin geld wul lenen öm te investeren in oe eigen toekomst. Een dom biebaantie d’r bie. Gin tied van learen, dus een joar langer oaver de opleiding doene. En mar klaang det de boeken zo duur bent en de lessen zo weinig.”
“Maar meneer…”
“Niks nie ‘maar meneer’. Heb oe propedeuse al op zak?”
“Ik ben nog maar net begonnen op het HBO, het is inderdaad duur, maar u moet me geen lieger noemen.”
“Het is leugenaar, sukkel!” En toen heb ik de hoorn d’r op egooid.
Een wekke later, zelfde tied, wear tillefoon.
“Met Rent-a-tent” Of ik eam tied hadde.
“Niet as ie mie iets wult verkopen”, gaf ik as antwoard.
Nee, det wollen ze niet. Dus ik halen al adem öm ze uut te maken vöar liegbeesten.
Mar de andere kante van de lijn nam het heft in handen: “We willen niet iets verkopen, we willen iets geven.” Ik geleum d’r nog niks van, mar ik was neejsgierig hoe ze zich doar uut zol lullen.
“U hebt een review gegeven op uw Rent-a-tent-vakantie deze zomer op Elba.” Det herinneren ik mie nog wel. Goeie vakantie, jammer det wie de helfte van de borg mar terugge kreeng ömdet wie ’s monns al vöar 8.00 uur de camping of wollen Det had ik in de review eschreem. “En daarom mogen we u feliciteren. U bent de prijswinnaar. U krijgt de hele tent-huur van ons cadeau om volgend jaar opnieuw te gebruiken.”
Zo zie ie mar wear, het kump nog oarig nauw wie ie de konte vol scheldt en wie ie andachtig een lusterend oar geeft.
Denne van Knöldert.