Vorige week kwamen verschillende mensen in de praktijk waarvan kort daarvoor een dierbare was overleden. Een meisje dat erg goed kan voelen, steeds beter kan onderscheiden wat van haar is en een ander, vertelde dat zij net de kist van opa had geschilderd. Zij huilde om de spanning en drukte te lozen, omdat zij weet dat zij haar lieve opa gaat missen en uit dankbaarheid voor wat opa haar allemaal heeft gebracht. Wat een intensiteit aan beleving heeft deze jonge meid al tot haar beschikking. Zij laat het er allemaal zijn. Wat een rijkdom. Als de emoties wat meer in balans zijn, gaat zij, want dat wil zij graag, zeker nog contact hebben met (de ziel van) opa. De ziel van opa heeft zich tijdens het waken langzaam losgemaakt van het lichaam en ervaart nu de vrijheid.
Een mevrouw had haar vader tijdens een hartstilstand gevonden en nog geprobeerd te reanimeren. Zij weet al wat meer van spiritualiteit en kon voelen dat vader als ziel bij haar was. Zij voelde dat het goed was, ondanks dat vader heel plotseling was overleden. Deze ziel ging erg gemakkelijk uit het lichaam en was nu heel blij ‘dat íedereen er weer is’. Dus bevestiging en extra informatie gaf de dochter nog meer rust. Zij verbaasde zich erover dat zij zich eigenlijk best blij voelde.
In gesprek vertelt een kennis dat zij tijdens een van haar vele operaties haar lichaam heeft zien liggen. ‘Zij’ was daarboven en voelde zich rustig en prettig. Na deze ervaring herinnerde ze zich ook dat zij als kind haar lichaam in bed heeft zien liggen. ‘O, wat fijn’ zeg ik haar. ‘Dus je hebt al ervaren dat jij meer bent dan je lichaam. Dat jij een ziel bent in een lichaam. Kun jij je dan ook voorstellen dat wat jij bent altijd zal bestaan?’ De mevrouw is vaak wat angstig, bezorgd en daardoor wat meer teruggetrokken uit de maatschappij. ‘Nodigen die ervaringen je uit om je problemen van nu wat gemakkelijker en moediger aan te pakken?’
En jij? Ga jij dat ook doen? info@carolienjonkman.nl, staging2.carolienjonkman.nl