Zo, ik heb net mien kwartaalplicht richting het Centraal Bureau vöar de Statistiek wear e doane. As eigenaar van een bedrief mut ik invullen hoevölle man ik an het werk hebbe en of ik nog volk zuke. Belangriek, want de regering wul det graag weten.
Ik ben d’r wel iene van secuur met de taal ömmegoane. Het woord ‘want’ stiet garant vöar een uutleg. As het CBS dus zeg wrum of de werkgegevens van mien bedrief belangrijk bent, mut ze niet zeng ‘want de regering wul det graag weten’. Met Wilders in de buurte mag de regering het liefst zo weinig mogelijk van mie weten. Ik mut dan altied denken an burgemeesters die in oarlogstied de Duutsers naam en adres van alle Joden in de gemeente gaa’m.
Dus det de regering het graag wul weten, is gin reden mien werkgelegenheidsgegevens döar te gee’m. Ik wulle weten wat ze d’r met doet. “Het is van het grootste economische belang” schrif CBS. En ik lease det ik ok ziekteverzuim mut invullen. Mar wat het economische belang is, zegt ze d’r niet bie.
Groot economisch belang, ik hoppe det det mear grootspraak is, dan werkelijkheid. Want ik vul die digitale enquête nooit serieus in. Kost mie völ te völle tied. Dus is d’r bie mie in het bedrief nooit iene ziek en hebbe wie nooit vacatures.
“Vul ‘m dan niet in”, zei de secretaresse, mar det was niet de bedoeling. De overheid verplicht mie. Dus toen ik lest een kear te late wasse met reageren, had ik d’r iene van het CBS an te tillefoon. ‘Antwoard of ik stuur de politie’ was zo ongevear de boodschap. Noa een hoogstaande discussie over ‘doe ‘ns normaal’ en ‘doe zelf ‘ns normaal’ besleut ik det e antwoard konn krieng, “mar zie klopt niet höar!” heb ik nog toe evoegd. Det was niet erg.
En intussen giet het hillemoal mis in het land. Ik twiefel noe uut twee opties oaver wrum het zo verkeard giet. Of det kump ömdet ze beleid maakt met verkearde cijfers. Of det kump ömdet ze met de goede cijfers in Den Haag ok nie weet wat ze mut.
Zie zuukt het mar uut.
Denne van Knöldert