Vandaag staat er een overgangsetappe op het schema van Saint-Paul-Troix-Chateaux naar Gap over 162,5 km. Gap is een veelvuldig gebruikte aankomst in de tour geschiedenis. Onze man herinnert zich vooral de editie van 2003 nog goed. Uitgerekend misschien wel de grootste pechvogel van het peloton op dit moment, Vinokourov, won die dag. Maar wat onze man vooral bij bleef was de crash die Beloki maakte.
Toeval of niet beide hebben nu ook een heupbreuk op hun palmares staan. Lance Armstrong alias “the Boss” kon de vallende Beloki destijds net ontwijken en reed eerst als een begenadigd rallyrijder door een weiland, sprong vervolgens voor een diepe greppel van zijn fiets alsof hij meedeed aan een dressuurwedstrijd om zijn weg weer op het asfalt te vervolgen. Hij liet op deze manier zijn suprematie zien die leidde tot zijn vijfde Tourzege. Onze man weet zeker dat er gisteren op de rustdag diverse strijdplannen zijn bekokstoofd. De klassementsrenners hebben hun plannen voor de Alpen klaar en bewaren daarvoor hun munitie. Het zijn volgens onze man dinsdag daarom de vrijbuiters die hun kans grijpen. Nadat het startschot gelost is, verandert het peloton in groepjes kamikazepiloten die strijden om de dood of de gladiolen. Als de kruitdampen zijn opgetrokken verwacht onze man een groep aanvallers die allen al een jasje hebben uitgedaan. Deze gaan vervolgens de buit in Gap verdelen. Na een aantal demarrages op de flank van de Col de Manse en een afdaling als begenadigde alpineskiërs zal volgens onze man Marcato of Gilbert winnen.
Of herrijst Gesink uit zijn graf en komt hij met zijn laatste stuiptrekkingen? Nee dit zal volgens onze man toch niet gebeuren aangezien de finish na de afdaling is en niet bergop. Al hoopt hij er stiekem wel op!