Det was nog snel wegkomm van Sicilië. Ik had vöarige wekke oaver het anbod van cocaïne- en mensensmokkel eschreem. Noa, det was niet de bedoeling. Die handel wel, mar det schrie’m niet. Ik konne kiezen tussen van een twee drie in godsnaam zo de Etna in e-Jonast, of binnen 24 uur met het vliegtuug ondanks een stofwolk uut diezelfde Etna maken det ik het land uut kwamme.
Een Nederlander as vluchteling. Dan hop ie toch det ie eans onderdak kriegt. In eigen land is doar weinig kans mear op. Iets met de Joods-Christelijke cultuur. Gelukkig wönn ik met open armen ontvangen in Duutsland. Doar doet ze nog dagelijks hun best de oarlog goed te maken. Hartelijk volk die Duutsers. “Denne weg estuurd uut Italië? Dan ben ie welkom bie oons.” Ok een geluk ömdet ik noe niet mear an de Telegraaf vaste zitte, want ik kan Duuts leazen. Dus koch ik mie Der Spiegel. Oef, de’s ok niet zo’n beste krante. Ik las dit komkommerverhaal:
Rotterdam had last van een man die stiekem de tienen likt van meansen die in het park ligt de zunnen… Mos ik det verhaal geleum? Nee, wus ik noa diepe noadenken, want det verhaal is al zeker tien joar oald. De PvdA hef d’r destieds kamervroang oaver esteld en hef tienen likken met succes as ‘verkrachten’ in de wet ekreeng. Ja, ja, de PvdA weet wel wat belangrijk is. In die tied wönn d’r rond Rotterdam trouwens mear enkelsökkies verkocht. Misschien was het Spiegel-verhaal een reclamestunt van de sökkenverkoper?
In Der Spiegel ok völle andacht vöar de collega’s van News of the World. Die lieve Rubert Murdoch zit in slecht wear. Mar det kan ollemoal nog best goed komm. Nem Pulitzer, de man woarvan ik altied dache det het – noa Raymond Korse van de Stentor – de belangrijkste journalist van de wereld was. Ieder joar giet de Pulitzerpries namelijk noar de dan beste journalist. Noa, die Pulitzer was mie d’r ientie. Hij is de uutvinder van de Yellow Papers, de roddelkranten op geal papier want det was goedkoper dan wit papier. De man sprung bie toen Amerika het Vrijheidsbeeld van Frankriek cadeau kreeg. De VS had gin geld vöar de sokkel, Pulitzer wel. Hij schonk de sokkel, maken die groter dan Lady Liberty zelf en moch het Vrijheidsbeeld as logo vöar zien roddelkrante gebruken. Mar de opschepper kreeg spiet van zien roddels op zien sterfbedde. Hij gaf de Columbia University al zien geld met de opdracht een goeje schoele vöar journalistiek te beginnen en joarlijks een pries te gee’m an de beste journalist van de wereld.
Echt woar.
Denne van Knöldert