Commentaar – Waarom zien overheden nog niet in dat ze een hopeloze strijd voeren tegen de eikenprocessierups? Ze hebben allemaal de mond vol van duurzaam, ecologisch en groen denken. Maar in hun handelen komen ze niet verder dan Don Quichot en Sancho Panza die proberen de processie van de rups een halt toe te roepen door hem op te zuigen met een stofzuiger. Het mag blijkbaar wat kosten, ook al is het geld over de balk gooien.
We hebben precies twee jaar geleden al een voorspelling gedaan dat het dit jaar nog te vroeg is tot inzicht te komen. Daarvoor is de eikenprocessierups nog net niet ver genoeg opgerukt in 2011. Maar het gaat sneller dan we verwachtten. De harige beestjes missen zo node een natuurlijke vijand, dat ze vrolijk – en met meer dan verwacht – hun opmars naar het noorden vervolgen. Dus we denken dat volgend jaar de eerste overheden al overstappen op ander beleid, inzien dat de huidige investering weggegooid geld is en op zoek gaan naar verstandige oplossingen. Andere overheden doen er nog iets langer over, omdat inzicht altijd wat later komt als de kosten betaald worden met andermans (belasting-)geld. Zo kwamen we in een persbericht van Raalte tegen dat ze zich eerst nog bezig houden met bestrijden op prioreits- of prioriteringsgebieden. Dan zoek je mooie woorden in plaats van mooie oplossingen.
Op een cursus ‘doelgroepen bereiken’ leer je hoe je uitlegt wat je aan het doen bent. Dat lukt alleen als je een goed verhaal te vertellen hebt. En dat hebben gemeenten niet. Ze besteden tienduizenden euro’s aan het opzuigen van de eikenprocessierups, ze noemen dat bestrijden, maar in de praktijk blijkt van dat laatste niks terecht te komen.
Maar ja, wat moeten we dan? Nou, dat lijkt niet zo heel moeilijk. Een goed verhaal ligt voor het grijpen. Een van onze redacteuren heeft eens wat rondgezocht op internet en vond al snel dat de grote poppenrover gek is op met name harige rupsjes. En in de jaren vijftig kwam die kever nog voor in West Europa. Niet zo veel in Nederland, maar toch. Ongetwijfeld door monocultuur (heel eenzijdig je akkers bebouwen, allemaal maïs) en pesticiden (we gebruiken het nog veel en vrolijk) heeft de natuurlijke vijand van de eikenprocessierups het loodje gelegd.
Vanwege de voorkeur voor harige rupsen is de kever als biologische bestrijding ingevoerd in de Verenigde Staten. De kever heeft zich verspreid tot zuidelijke delen van Canada. Dus als je hem ergens inzet, blijkt hij zich ook wel weer te vestigen, zelfs zijn werkgebiedje te vergroten. Doen die poppenrovers gratis en voor niets. Je hoeft ze alleen maar eten te geven. En van eten, daar wilden we net van af.
Zal ons benieuwen welke gemeente het eerst over durft te gaan op de poppenrover. Kunnen ze laten zien dat het ze echt menens is duurzaam te zijn. Want duurzaamheid beleid je niet met de mond maar dat zit in je hele doen en laten.
Een mening over dit onderwerp? We nodigen je uit te reageren.