We hebben een manier waarop we als gezin samen optrekken en voor elkaar zorgen. De manier waarop we het leven vormgeven, heeft bewuste en onbewuste verwachtingen, regeltjes en verplichtingen. Zo hebben we gedacht het Leven enigszins onder controle te kunnen houden.
Als je die dingen bewust wordt, kun je de controle loslaten en kan je leven nog fijner worden. Een kind dat niet warm wilde eten bleek een moeder te hebben die ‘zoals het hoort’ aardappelen, groente, vlees klaarmaakt en eet, maar er zelf helemaal niet van houdt. Altijd problemen tijdens het eten! Moeder en kind hoeven dit nu niet meer te eten en vinden stap voor stap een voor hen andere manier van gezond, warm eten uit. Zij hebben hier veel lol van.
Ook de zorg en inbedding van je familie en buren, had je vroeger nodig om te kunnen (over)leven. Om niet uit de groep te vallen (wat gevaar kon betekenen), deed je wat ‘hoorde’; Verplicht wandelen op zondag, met kerst verplicht eten, verplicht naar de kerk gaan, verplicht een kist dragen bij een begrafenis, verplicht naar het huwelijksfeest gaan met vooraf bogen bouwen en roosjes maken, etc. Overleven is steeds minder nodig, mensen staan steeds meer op eigen benen.
Mogen verplichtingen weg? Heeft het zijn functie gehad en mag het nu anders? Iets voelt als een verplichting als er voor jou geen bezieling meer in zit. Naar een bijeenkomst / feestje gaan omdat het moet… of…. Word ik er blij van als ik ga? Dingen doen met de buren omdat het nodig is of vind ik het leuk? Wat zal er gebeuren als ik op een ander tijdstip ga? Hoe zal ik mij voelen als ik nu niet ga? De laatste jaren kiezen steeds meer mensen voor samen zijn als ze dat van binnenuit voelen of als ze van binnenuit ervaren dat samen zijn het juiste is om te doen. Doen wat je voelt vanuit vrijheid, vanuit het hart.
Herken jij deze zaken in jouw leven? Wat doe jij nog uit verplichting? Hoe sta jij nog tegenover verplichtingen? Kun je er anders in gaan staan? Vertel gerust je verhaal, vraag of mening via info@carolienjonkman.nl.