Een vriendin werkt als enige vrouw bij een van oorsprong door mannen gedomineerde organisatie. Zij is dus ‘anders’. Als het klikt tussen haar en een collega en ze bijvoorbeeld samen gaan sporten, zoals mannen onder elkaar ook doen, kan dat nu ineens een gevaar zijn voor haar gezin en het gezin van de collega. De zorg van de andere mannen wordt onder elkaar besproken en niet met haar. Het kost haar en het team moeite en extra energie om de beeldvorming uit de wereld te helpen. Als zoiets niet besproken wordt en (onbewust) tussen mensen blijft bestaan, kan dat negatieve energie en spanning geven, niet bevorderlijk voor de sfeer in het team.
Maar soms als je zaken bespreekt en erover vragen stelt, mag je leren leven met het antwoord. Ik denk vaak terug aan toen ik bezig was met mijn uitstraling en de kantine van een plaatselijke voetbalvereniging binnen kwam. Het viel stil. Ik voelde me ongemakkelijk. Blijkbaar was ik ‘anders’, anders zou ik niet opvallen. Een voor mij bekende man kwam naar me toe, ik vroeg hem hoe het kwam dat iedereen stilviel toen ik binnenkwam. ‘Wil je het echt weten?’, vroeg hij, ‘ja’. En hij zei; ‘Je hebt lekkere dikke ..…(je kunt het zelf wel invullen, vermoed ik)’ Het antwoord bracht mij weer bij mijzelf. Haha, ieder mens bekijkt het leven vanuit zijn eigen beleving! En heeft dus zijn eigen beelden van hoe de wereld in elkaar steekt. Ik ben ik en jij bent jij. Zo kun je jezelf en anderen leren kennen.
Wat doe jij als iemand stellig beweert dat zijn beelden van de wereld de enige waarheid zijn? Sta jij open voor de beelden/beleving van een ander? En wat als die beelden om jou gaan? Geef gerust je reactie op info@carolienjonkman.nl of via de site.