Een moeder komt voor een “onderhoudsbeurt’ bij mij. Ze vraagt mij om naar de zwemangst van haar zoon te kijken. De jongen was nooit bang voor zwemmen, maar nu hij op zwemles gaat, lijkt hij wat angstiger geworden. Ik breng het bewustzijn naar haar zoon en praat vanuit de ik-vorm van de zoon met haar; ‘Als ik uit het water kom, dan komen er beestjes in mijn voeten, dan moet ik snel mijn slippertjes aandoen. Het water mag ik niet doorslikken, want andere kindjes plassen in het water en dat is niet goed voor mij. Als ik in het water ben, dan kunnen er allemaal andere kinderen op mij springen. Dat is eng, dan kan ik verdrinken. Ik moet wel goed zwemmen, anders ga ik dood.’ Zo legt haar zoon zijn angst uit. Ik merk dat de moeder huilt.
Confrontatie met zichzelf;. ‘Dat heb ik hem allemaal verteld uit bezorgdheid. Mijn vader deed dat altijd bij mij. Ik heb hem bang gemaakt met mijn zorgen. Hij kan daardoor niet meer vertrouwen op zichzelf en het leven als hij in het zwembad is. Dat ga ik anders doen.”
De zwemles gaat nu goed.
Welke zorgen heb jij? Om wie maak jij je bezorgd? Kies je daarbij voor angst of vertrouwen? ww.carolienjonkman.nl of 0572-358181 (op maandag, dinsdag en donderdag)