De beslissing hebben ze in juni genomen. “De winkel was net een zieke patiënt. Het ging al een tijdje minder. Dan probeer je verschillende medicijnen, maar die sloegen geen van allen aan. En toen begonnen we ons te realiseren dat de winkel niet meer te redden was. We wisten het al een tijdje, maar toch was het moeilijk om de knoop door te hakken. Je denkt ook aan de gevolgen voor het personeel. Sommigen werken hier al meer dan twintig jaar. Dat was misschien nog wel het moeilijkste: om het het personeel te vertellen. En daarna begon het rouwproces.”
De oorzaak van de ziekte? Hilko wijst naar de economische dip. “Iedereen houdt de hand op de knip. De hele branche heeft het moeilijk. Echt niet alleen het midden- en het hoogsegment, waarop wij ons richten, maar ook het laagsegment. Ten opzichte van het jaar 2000 is de omzet van de hele branche met 25 procent gedaald. En daar tegenover staat dat het aantal aanbieders is gestegen. We ondervinden tegenwoordig ook concurrentie van de tuincentra, de doe-het-zelfzaken en het internet.” Verwijten maken ze zichzelf niet. “We hebben alles gegeven. Als het niet meer kan, dan kan het niet meer!”
Maar Hilko en Corinne zijn blij dat hun zaak niet failliet is. “We wilden niet dat anderen de dupe van onze problemen zouden worden. We hebben op tijd de stekker eruit getrokken. We kunnen met een opgeheven hoofd afscheid nemen, op een wijze die we zelf willen. Met respect voor de relaties en de medewerkers. Zo hebben we ook altijd gewerkt!”
Met de sluiting van Boerhof Woninginrichters komt een einde aan een tijdperk. De zaak werd zo’n 37 jaar geleden opgericht door Corinne’s vader John Boerhof, ook de oprichter van Boerhof Projectinrichters dat overigens wel gewoon blijft bestaan. Deze onafhankelijke BV is in handen van Kristel (Corinne’s zus) en Tom Leerkes. Onderhoudsverplichtingen worden door hen overgenomen. Hilko en Corinne staan sinds 2001 aan het roer van Boerhof Woninginrichters. Hilko begon in ’88 bij het bedrijf. Indertijd als bijbaantje, manusje van alles, maar na het afronden van zijn studie aan de HTS trad hij volledig in dienst. Wat ze na de sluiting van de winkel gaan doen, weten ze nog niet. Waarschijnlijk wordt het solliciteren. “We zien het wel. Eens een ondernemer, altijd een ondernemer? Hmmm… Toen het slecht ging met de winkel heeft ons dat een hoop kopzorgen opgeleverd. En met zoveel zorgen haal je niet meer heel veel voldoening uit het ondernemerschap. Bovendien hebben we twee kinderen waarvoor we zo meteen ook meer tijd kunnen vrijmaken, dus of we als ondernemers verder gaan, is nog maar de vraag. Maar wie weet dat het na een tijdje weer begint te kriebelen. Zeg nooit nooit!”
De uitverkoop gaat tot nader order door. De kortingen kunnen oplopen tot zeventig procent. Vorige week was het in elk geval een gekkenhuis, de klanten liepen de deur plat, maar vanaf deze week is de winkel weer op de normale tijden geopend. Hilko en Corinne verwachten nog enkele maanden open te blijven, maar helemaal zeker is dat niet. “Het pand van zevenduizend vierkante meter en het kavel van in totaal tienduizend vierkante meter zijn van ons. We proberen het te verkopen of te verhuren. Hoe lang we open blijven, is ook afhankelijk van de wensen van mogelijke gegadigden.”