Steeds meer mensen hebben een gevoelig zenuwstelsel of zijn overprikkeld. Ook zijn er meer kinderen die andere mensen aanvoelen en in eenheid zijn. Gevoelsmatige kinderen hebben voor hun leeftijd meestal al een diep gevoelsleven, nemen veel indrukken in zichzelf op of kunnen op jonge leeftijd denken over levensvragen en blijven nadenken over details die hen opgevallen zijn. ‘Heeft je moeder rugpijn? “’Ja, hoe weet je dat?” ”Ik voel het in jouw lichaam…” Algemeen kun je zeggen dat deze mensen hierdoor sneller en heftiger overprikkeld raken door alles wat er op hen af komt. Presteren kan dan niet of nauwelijks.
Kinderen reageren verschillend op overprikkeld zijn. Sommigen reageren heftig emotioneel, dramatisch of agressief. Anderen klappen totaal dicht en kunnen niets meer (verlegen, geremd). In hoeverre zo’n kind kan leren onder druk te presteren, sneller door te werken of iets te doen wat niet zijn/haar interesse heeft, hangt samen met andere eigenschappen zoals het doorzettingsvermogen, het temperament en eerdere ervaringen.
Een kereltje dat eerder gepest is, krijgt zijn bal niet meteen terug. Binnen 1 seconde staat hij heel hard te schreeuwen, te stampenvoeten en te stuiteren in het bijzijn van een tiental vriendjes en ouders. Hij is in staat het vriendje met de bal woedend bij de nek te pakken. Zo’n negatieve ervaring maakt veel indruk en is daarom zeer vormend in de ontwikkeling van het karakter en zelfbeeld.
Toen ik lesgaf was mijn eerste prioriteit de lesstof over te dragen aan de leerlingen. Dan gaat mijn aandacht naar de leerstof. Als docent sluit je de leerstof aan op wat de klas aankan op dat moment. Dan gaat de aandacht naar de klas. Soms was een klas in zijn geheel ‘vol’, kon er geen nieuwe informatie meer bij. Ik voelde de kinderen wat diepgaander aan dan andere collega’s; kreeg dan informatie in mijn lichaam over ruzies thuis, scheiding, enkel pijn, het missen van papa, buikpijn, verdriet om hond, missen van oma en het ziek zijn van tante, de problemen van de klas met de wiskundedocent, moeilijkheden met mij als docent (argh, heel moeilijk) de frustratie van de klas met hun mentor, de pesters op school, warmte, en nog andere details.
Als het kon, sprak ik met de klas de klassikale problemen uit, persoonlijke info parkeerde ik tot een mogelijk geschikt moment om te bespreken en andere info gaf ik een plek of liet ik los. De jongeren hebben dit erg gewaardeerd. Als de rust dan wedergekeerd was, kon de leerstof pas worden doorgegeven. Als deze zaken niet besproken werden, kostte het me veel energie en tijd om al deze onbewuste zaken te verwerken en kon ik moeilijk presteren.
Al die verschillende, in het begin onbewuste indrukken kunnen een persoon die in zijn eigen lichaam de zaken van een ander of een groep ‘doorkrijgt’ of aanvoelt, overweldigen. Met enige zachte aanmoediging (liefst liefdevol vanuit het hart), kan deze persoon grip krijgen en de informatie bewust worden. En dan leer je misschien nog nieuwe dingen over jezelf.