Bolhuis: “Ik ben in het gelijk gesteld door de Centrale Raad van Beroep. Het leven gaat gewoon door en ik heb het hier erg naar mijn zin.”
Alex Bolhuis werd bijkans met pek en veren Raalte uitgebonjourd nadat vanaf zijn IP-adres beledigende teksten op de site Roaltenet terecht waren gekomen. Bolhuis zegt niet de verzender van die berichten te zijn, maar wel te weten wie dat deed. “Ik heb die persoon toegezegd de vertrouwelijkheid te bewaren. Een dergelijke toezegging zal ik nooit breken. Een eenmaal gedane toezegging kom je na.” De Raalter raad vond de werkrelatie daarna zo verstoord dat Bolhuis de laan werd uitgestuurd. De koningin maakte daar een eervol ontslag van omdat nooit aangetoond is dat Bolhuis iets verkeerds deed.
Bolhuis wil Raalte achter zich laten. “Ik heb geen andere bestuurlijke functie meer aangenomen, maar daardoor krijg je wel veel meer tijd voor de kleinkinderen, naaste buren die je kunt helpen bij problemen etcetera. Kortweg: een dag is nu ook bijna te kort. Ik weet nog dat ik in het turbulente jaar in Raalte de nieuwjaarsreceptie mocht bijwonen, terwijl ik vlak daarvoor had vernomen dat mijn schoonmoeder zeer plotseling was overleden. Ook dat jaar sliepen mijn echtgenote en ik in Raalte om aanwezig te zijn bij de oud- en nieuw viering, wat de jaren daarvoor altijd turbulente momenten waren. Een van de eerste keren dat wij rond die tijd mijn schoonmoeder niet te logeren hadden vanwege Raalte. Dat zijn momenten waarop je je – in de functie van burgemeester – toch volledig inzet voor je gemeente (toen Raalte) terwijl je (achteraf bezien) wellicht beter iets meer tijd aan de thuissituatie had kunnen geven. Ik wist toen ook nog niet dat mijn aanwezigheid in Raalte eigenlijk niet gewenst was. Dat begreep ik pas veel later. Die tijd – om aandacht te geven aan zaken die echt belangrijk zijn – heb ik nu wel. En daar ben ik blij mee.”
Ooit het boek van Boudewijn Warbroek gelezen waarin de val van Bolhuis beschreven staat? “Wat het boek betreft, ik kan me er niet kwaad over maken, want ik heb het niet gelezen. De meeste mensen zullen wel denken ‘ja, dat zal wel’, maar ik durf onder ede te verklaren dat ik het niet gelezen heb. Anders dan berichten van derden hebben mij dan ook niet bereikt. Ik heb trouwens ook geen behoefte het te lezen, omdat de auteur reeds bij zijn eerste aankondiging in mijn richting dat hij een boek wilde gaan schrijven, duidelijk maakte dat dit vanuit zijn perspectief zou worden geschreven. Niet de waarheid dus, maar zijn beleving. Welnu, daar heb ik geen belangstelling voor.” Dat zijn visie niet interessant bleek Bolhuis toen de Stentor een ingezonden brief van hem weigerde waarin hij stelde dat Warbroek wellicht chantabele zaken van raadsleden wist. “Op dat moment was mij duidelijk welke insteek er was gekozen door de medewerkers bij de Stentor. Aan mijn reactie hadden ze geen enkele behoefte terwijl je zou verwachten dat ze – in het belang van hun objectiviteit – zoiets juist wel zouden willen meenemen.”