Commentaar – Het zal twee jaar geleden zijn dat Raalte een initiatief startte de burger te betrekken bij welke koers de gemeente zou moeten varen op weg naar 2020. Het zijn van die politieke ambities waarvan iedereen wel weet dat het leidt tot schipbreuk. Toch is er iedere keer weer zo’n initiatief. Vorige week is het schip gezonken. Ze hebben zulke grote bezuinigingsgaten in de bodem van het schip geboord dat reddeloos zinken alles is wat er overbleef.
Prijzen van sportaccommodaties omhoog. Schoolzwemmen afschaffen. Bibliotheken dicht. Dorpshuus Heino in op de lange baan. Geen atletiekaccommodatie…
‘Op weg naar 2020’ was een verschrikkelijk dure operatie waarbij de burger mee mocht praten over de toekomst in het dorp. Een avond in Heino werd bezocht door vier mensen. De burger had daar al door dat je net zo goed niet mee kunt praten. De vervolgavond in Raalte werd gered door ambtenaren van het gemeentehuis, zodat er toch nog wat volk in de zaal zat. Een heel dure site begeleidde de hopeloze exercitie en er kwam een plan uit met als meest korte samenvatting: het moet leefbaar blijven in de buurtdorpen.
Dus sluiten we de bibliotheken bij de eerste de beste bezuinigingsronde.
Je zou denken, daar leren de politiek bestuurders van. Maar nee. In Dalfsen gingen de wethouders spreekuur houden op locatie. Lekker dicht bij de mensen. Laagdrempelig. Vorige week zijn ze gestopt met dat project. Er kwamen geen mensen. Nee, wie had dat dan verwacht?
We hoorden een bestuurder van Windesheim vorige week zeggen dat ze een internetsite gingen opzetten, zodat de student voortaan niet meer kon zeggen dat hij niet wist wat er in de stad te doen is. Fout, je moet kijken hoe je een student bereikt, niet zo maar een site de lucht in schieten. In Raalte wordt inmiddels achter de schermen gewerkt aan een gemeentesite waar je alles mee kunt. Maar we weten nu al: de burger gaat daar geen gebruik van maken. Die wil alleen maar dat de gemeente zijn paspoort zo goedkoop mogelijk verlengt, zonder malle pasfotoverplichtingen en vingerafdrukken in de computer.
De keuzes voor bezuinigen hebben ons vooral verbaasd. Sport en cultuur moeten het lijden, de leefbaarheid wordt onder druk gezet. Terwijl het zo makkelijk anders op te lossen was geweest. Niet op schaal-Raalte of op schaal-Salland, maar op schaal-Nederland. Dat we de hypotheekrente van de belastingen af mogen trekken kost ons 15-miljard subsidie per jaar. We betalen vijf procent extra belasting om de grootste subsidie die Nederland kent betaalbaar te maken. Een meerderheid van Nederland wil van die subsidie af. Als we dat doen, hoeven we niet eens meer te bezuinigen.
Een mening over dit onderwerp? We nodigen je uit te reageren.