“Natuurlijk wil je die dalen in je leven niet, maar als je zo leeft als ik, risico’s neemt, dan horen die er gewoon bij. Vorig jaar 12 december stond ik als presentator van het Mega Piraten Festijn voor een publiek van bijna 30.000 mensen in het Gelredome. Ik zag dat als een overwinning van het Nederlandstalige lied en ook als mijn overwinning. Een dag later kreeg ik, terwijl ik op ziekenbezoek was bij mijn moeder, te horen dat het faillissement voor Onze TV was aangevraagd. Vandaag kun je de held zijn, morgen ben je weer een loser. Daar moet je niet al te lang bij stil blijven staan. Je moet ervan leren en weer ‘vedan’.”
“De maandag erna ben ik begonnen met schrijven. Om mijn gedachten een plek te geven, eigenlijk niet eens met de gedachte om er een boek van te maken. Maar ik ben blijven schrijven. Vijf dagen per week, tien tot twaalf uur per dag. Ik heb dat als geweldig ervaren. Het geeft inzicht in je eigen leven!”
“Er zijn twee dingen die heel bepalend zijn geweest. Op de MEAO had ik een leraar Nederlands, een geweldige vent. Die zag iets bijzonders in me. Hij gaf me zoveel aandacht dat het me soms zwart voor de ogen werd. Maar hij heeft me heel erg geholpen om iemand te durven zijn. Ik was maar een rustig jochie van het platteland in een klas vol jongens uit de stad die allemaal niet op hun mondje gevallen waren. In Heeten hadden we elk jaar een zeskamp. Op een dag werd de vaste presentator ziek. Mijn grote broer zei dat ik maar moest gaan presenteren. En als hij dat zei, dan moest je dat ook écht doen! Ik kreeg die microfoon en ik ben me toch tekeer gegaan. Iedereen vond het geweldig. ’s Avonds had ik een paar biertjes gehad en kreeg ik weer de microfoon in de handen gedrukt omdat de prijzen moesten worden uitgereikt. De hele keet lag blauw van het lachen. En ik deed maar gewoon wat… Eerlijk is eerlijk, ik houd van aandacht. Het wordt nu wat minder als ik over straat loop, maar ik heb de reacties van de mensen nooit als vervelend ervaren. Ik zag het als een bevestiging. En ik mis het zelfs ook een beetje, en dat terwijl ik nog genoeg aandacht krijg!”
“Je hebt niet veel nodig in het leven. Ik ben nu lang niet meer zo druk met mijn werk als ik vroeger was. Dat hoeft ook niet meer. Wat je najaagt, jaag je weg. Ik wil men talenten gebruiken. Wie is Willie, wat is zijn identiteit? Willie is het hart van het piratengebeuren en dat wil ie blijven. Door het succes van de Mega Piraten Festijnen heb ik nieuwe kansen gekregen bij de tv. Zo komt er vanzelf wel weer wat nieuws op je pad. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met een nieuw tv-concept. Dat wordt fantastisch. Het zou me niks verbazen als het een grote hit wordt. Dingen gebeuren soms ook vanzelf. Ik kreeg net een telefoontje dat een bepaald bedrijf wilde beginnen met de opnames voor een tv-spotje waarin ik de hoofdrol krijg. Dat zal ook op RTV Oost worden uitgezonden.”
Dat laatste zegt ie met een grijns op zijn gezicht. Want RTV Oost komt natuurlijk uitgebreid aan de orde in zijn boeken. De zender heeft hem groot gemaakt, daar is ie ook nu nog dankbaar voor, maar na het succes van De Regiotap ontstond er een strijd tussen boegbeeld Willie en de directie van de zender die een wat minder ‘volkse’ koers wilde varen. “Ik weet dat er een hoop mensen bij Oost bang zijn voor wat ik in de boeken vertel. Maar ik vertel gewoon mijn verhaal. Mijn visie. Daar zitten verder weinig waardeoordelen bij. De manier waarop RTV Oost het 15-jarig bestaan vierde is exemplarisch. Dan heb je een tv-zender voor Overijssel en wat doe je? Je organiseert een aantal oktoberfeesten. Geen feesten met Harm oet Riessen, niet met Dorothy Oosting, niet met Jannes, niet met Willie, maar met lederhosen en bratwurst. Hartstikke leuk hoor, dergelijke feesten, ik zou er met plezier eentje bezoeken in Duitsland, maar een oktoberfeest heeft niks met onze identiteit te maken. De top bij RTV Oost was alleen maar dienstbaar aan het eigen pluche. De geesten waren niet groot genoeg. Ze hadden een sterspeler, maar ze weigerden om hem de ruimte te geven. Een egostrijd, vergelijkbaar met die conflicten die je vaak in het voetbal ziet.”
In elk deel van de ‘Achter de deure’ trilogie behandelt Willie zijn leven aan de hand van een drietal thema’s. De thema’s van het eerste boek zijn ‘Moederliefde’, ‘Mediamaffia’ en ‘Bekend Volk’. Willie gaat hierin dieper in op zijn mislukte avontuur met Onze TV. In het tweede deel staan de volgende thema’s centraal: ‘Vaderschap’, ‘Bekend Volk’ en ‘Verraad’ en het boek gaat dieper in op Willies jaren bij RTV Oost. In het derde boek behandelt Willie aan de hand van de thema’s ‘Bekend Volk’, ‘Fraude’ en ‘Loatgoan’ zijn tijd bij Go Planet.
Het leidde uiteindelijk tot een breuk, Willie vertrok met Ronald Nijboer naar Go Planet. Toen dat avontuur strandde (Willie en Ronald werden door de eigenaren beschuldigd van fraude, hetgeen de twee nog steeds met veel fanatisme bestrijden), zond RTV Oost maar liefst drie specials uit over de zaak. “Als er ook maar iets van waar was, dan oké, maar er was niks, maar dan ook helemaal niks van waar. Waar rook is, is vuur, denken veel mensen dan, maar er was geen vuur, ook geen kleintje! Ik ben nu niet meer boos. Het schrijven van zo’n boek ruimt op. Ik ben weer schoon. En wat heb ik er nu van geleerd? Heel simpel: Loatgoan… Meer is het niet…”