Het werd 3-0. Thuis wisten de Eagles nog met 1-0 te winnen. Frank Demouge scoorden na een half uur 1-0 . Daar ging een glijpartij van de Eaglesverdediging aan vooraf. De 3-0 van Akgün (die ook 2-0 binnenschoot) van Willem II was illustratief voor de wedstrijd. Veel balverlies aan beide kanten, struikelpartijen, onzuivere passes… Naar mate de wedstrijd vorderde werd het spelniveau er niet beter op. Spelers timeden door vermoeidheid vaak verkeerd waardoor ze koppend in het luchtledige onder de bal doorvlogen.
Maar dat hoort bij zo’n alles of niets pot. Als resultaat ooit belangrijker is dan mooi voetbal, dan is het wel in dit soort wedstrijden. Willem II stond stijf van de zenuwen want wilde lijfsbehoud in de eredivisie afdwingen. Eagles speelde vrij uit maar besefte ook dat ze er nu wel heel dicht bij waren. In veertien jaar was promotie naar de hoogste voetbalklasse van het land niet eerder zo dicht bij geweest.
In de Adelaarshorst sloeg de derde goal in als een bom. Supporters hadden zich de eerste helft vooral tot kijken naar de wedstrijd beperkt. In de tweede helft werd er vanuit de Adelaarshorst zelfs meegezongen met spreekkoren die de 600 meegereisde supporters in het Koning Willem II stadion aanhieven. Zelfs in de verlenging stond de Adelaarshorst als één man achter de rood gele Eagles. Want één tegentreffer en de buit was binnen. Maar in de tweede verlenging viel bij 3-0 het doek. Een hotseknotsbogoniagoal heet dat in voetbaltermen. Een schrimage waarbij de bal een keer of vier op de goal geschoten werd. Hij werd net een keer te weinig van de lijn gehaald.
Maandag geen feest in de binnenstad. Vanavond geen huldiging van spelers. Volgend jaar geen Arena en Kuip, maar Zwolle en AGOVV.
Meer foto's
