Bert vertelt: “Ik heb vorig jaar een trieste gebeurtenis meegemaakt. Een collega, die elke dag tegenover mij zat, nog vol in het leven stond, net 50 jaar geworden en een gezin had met een zoon van 19 jaar, kreeg plots kanker. Heel onschuldig begonnen met een verdikking bij de hals, bleek het een maand later al een gevaarlijke en snel verspreidende kankersoort te zijn. Bestraling en chemotherapie werden met een snel tempo in gang gezet, opereren was niet mogelijk i.v.m. de ligging van het gezwel tegen de hals slagader aan. Zijn hele leven veranderde in hooguit 2 maand totaal! Al zijn plannen, vakanties, leuke uitjes en toekomst ideeën konden in de vuilnisbak, door een klein gezwel in de halsstreek. Na een half jaar had zich een 2de tumor in de hersenen ontwikkeld en een operatie volgde. Alles werd gedaan om deze verschrikkelijke ziekte tegen te houden. Zijn gezin, familie en collega’s moesten lijdzaam toezien hoe hij in een halfjaar tijd van een lachende, opgewekte jonge vent veranderde in een ziekelijk aangetaste en opgegeven patiënt. Binnen een jaar tijd is hij overleden. Als je dan in dezelfde periode af en toe iets hoort over “opgeven is geen optie” en Alpe d’HuZes, dan heb je het gevoel: hier moet ik iets mee doen! Ik heb het idee om mee te doen aan Alpe d’HuZes in de fietsgroep gegooid en iedereen was gelijk enthousiast: we doen mee en mijn persoonlijke uitdaging is om 3x omhoog te gaan.”
Jan vertelt: “Ja, Bert kwam met het idee en dit paste precies bij het idee welke ik al had. Ik wil de Alpe d’Huez een keer beklimmen en onze zomervakantie 2009 was hier al een beetje op aangepast. Toen Bert hoorde dat ik dit ging doen besloot hij om één week ná zijn vakantie ook onze kant op te komen om samen de Alpe d’Huez op te gaan. Bert was door het verlies van zijn directe collega aan kanker geïnspireerd door de organisatie van Alpe d’HuZes en was van plan om namens zijn collega hieraan mee te doen en wilde even de berg ‘proeven’. Zijn inspiratie heeft mij doen besluiten ook hieraan mee te doen. Ook Arjen zag dit als een uitdaging en besloot om samen met Bert naar Bourg d’Oisons, plaatsje aan de voet van Alpe d’Huez, af te reizen. Bert en Arjen zouden op donderdag komen, op vrijdag samen fietsen en op zaterdag weer naar huis. Dus 1000 km heen, Alpe d’Huez fietsen, 1000 km terug. Hoe geïnspireerd moet je dan zijn! Op vrijdag dus met zijn drieën Alpe d’Huez op. Allemaal goed gegeten en om 10.30 uur naar boven. Ik ging met 1 uur en 27 minuten over de streep. Bert kwam iets later en van de andere kant! Hij fietste bovenop de berg enkele fietsers achterna waarvan hij dacht dat deze de weg wel kenden. Dus niet. Van Arjen ontbrak nog ieder spoor en na een koffie en een colaatje op het terras kwam onze klimmer aan fietsen. Zijn ketting was er afgelopen. Deze beklimming en ervaring heeft mij er definitief van overtuigd om mee te doen aan Alpe d’HuZes. Ook na contact met Dick Middag, die ons het één en ander heeft verteld, is de motivatie alleen maar meer geworden en toen ik hoorde dat ook bij mijn collega kanker was geconstateerd was ik helemaal overtuigd. Ik ga die berg op! De strijd tegen kanker zal hoe dan ook nog jarenlang plaatsvinden en iedere bijdrage is dan ook van zeer grote waarde. Door op deze manier strijd te voeren tegen kanker is voor mij een uitdaging en tijdens de beklimmingen zal voor mij opgeven geen optie zijn want ergens dichtbij is er wel iemand die met deze ziekte is geconfronteerd. Is het niet nu dan is het wel geweest of kan het morgen zijn. Mijn motto is dan ook ‘voor nu en voor de toekomst’ en mijn uitdaging is om minimaal 3 keer omhoog te gaan.”
Otto vult aan: “Ieder van ons heeft wel een familielid, vriend, kennis of collega die met deze verschrikkelijke ziekte te maken heeft gehad of nog heeft. En ieder van ons weet ook wat deze ziekte met je doet, zowel lichamelijk als mentaal. Daarnaast weet ook ieder van ons wat voor een impact deze ziekte heeft op het gezin en de naaste familie. Ik hoop door mijn prestatie bij te dragen dat de wetenschap een nog grotere prestatie zal kunnen verrichten namelijk de overwinning in de strijd tegen kanker. Mijn uitdaging is om die dag minimaal 2 keer deze grote “bult” te bedwingen”.
Ook Arjen heeft na zijn ervaring van vorig jaar nog iets recht te zetten. Hij hoopt nu dat de ketting er niet af gaat en dat hij deze 13 kilometer in het zadel kan blijven. Arjen vertelt: “De laatste tijd wat vaker gefietst om te trainen voor deze grote tocht. We vinden het geweldig om aan deze tocht ook mee te doen en omdat het voor zo’n goed doel is maakt het allemaal nog leuker. Het is natuurlijk geweldig als je hier aan mee kunt werken en dat maakt dat de motivatie nog meer versterkt wordt. We maken er met zijn vieren een leuke en gezellige happening van. Met drie van ons hebben we de Alpe d’HuZes al eens beklommen dus we weten inmiddels wat ons te wachten staat, maar om deze berg meerdere malen te fietsen is toch wel weer een hele uitdaging. Ik heb wat last van een liesblessure maar dat weerhoudt mij niet om minimaal één keer naar boven te fietsen. Daarnaast kan ik natuurlijk vrijwilligerswerk doen en een steun zijn voor anderen.”
De groep vertrekt op maandag 31 mei. Van Heun: “Netko stelt naast sponsorgeld ook een bus beschikbaar waarmee we naar Frankrijk kunnen afreizen. Hier kunnen alle fietsen en bagage in en na contact met de organisatie zal deze bus ook ingezet worden gedurende de week. Mooi gebaar van en mooie reclame voor ons bedrijf”. Hekman valt bij: “Met ondertussen toezeggingen van 7500 euro aan sponsorgeld, waarvan het overgrote deel via mijn werkgever Impress uit Deventer, is er voor mij nog maar een uitdaging: zo vaak mogelijk op 3 juni de Alpe d’Huez op om de strijd tegen kanker aan te gaan. Dit is het enige wat ik nog voor mijn collega kan doen!”
Totaal heeft het viertal nu ruim 10.000 euro aan sponsorgelden bij elkaar gehaald. Dit komt allemaal ten goede van het KWF. Bert 3x, Jan 3x, Otto 2x en Arjen 1x. Totaal 9x Alpe d’Huez. “Wij gaan dit redden, opgeven is geen optie!”