In de laatste vergadering mocht Elferink nog wel de beleidsnota archeologie verdedigen. In een passievol en goed onderbouwd betoog veegde hij een amendement van Gemeentebelangen en de VVD van tafel. Een waardig, energiek en gemotiveerd optreden voor een wethouder die zijn positie graag nog minstens vier jaar lang had gehouden.
Blijdenstein dook tijdens de vergadering nogmaals, enigszins onverwacht, haar portefeuille in. De wethouder kwam met een geconstrueerde onderbouwing, dat voor de raad genoeg motivatie bevatte om niet tot nadere uitleg te vragen.
Beide wethouders kwamen aan het eind van de vergadering met een toespraak tot de raad. Vooraf aan de toespraken, luidde burgemeester Zoon hun toespraak aan met een kort woord. “ Bestuurlijk georiënteerd” en “schept plezier in de discussie” waren de kernwoorden aan Elferink. Ook stipte Zoon de reden van Blijdenstein aan als aftredend wethouder. Het gezinsleven van de wethouder maakt een functie voor haar als dagelijks bestuurder niet meer mogelijk.
“Het lijkt heel simpel, maar wat is het moeilijk,” vertelde Yayeri Blijdenstein. “Ik heb een waanzinnige twee en een half jaar gehad. Ik heb de leukste baan van mijn leven gehad.” Elferink gaf de raad een duidelijke boodschap mee: “Af en toe moet de raad het college even loslaten. Bij de uitvoering wil de raad in Raalte aan de knoppen zitten, dat is fout. Geef bestuurders de ruimte.”
Na de lange vergadering wilden de twee wethouders nog wel even op de foto. Maar enkel als de klok ook in beeld kwam. Die belofte is hierbij ingeluid.