De reden? Het werd steeds moeilijker om een mooie optocht te bieden. Steeds meer wagenbouwgroepen stopten ermee. Het is een beslissing die is genomen met pijn in het hart. Maar desondanks wil Dick van Leusen, de voorzitter van de commissie van deelnemende wagenbouwgroepen er niet al te sentimenteel over doen.
“Natuurlijk is het jammer, maar we hebben er jaren alles aan gedaan om weer meer deelnemers te krijgen, maar het is niet gelukt. Dan ben je er op een gegeven moment ook wel klaar mee. Het zat er al jaren aan te komen. Het draagvlak van vroeger was verdwenen. We huilen dus geen tranen met tuiten. Hoe zeggen ze dat? ‘Aan een dood paard moet je niet trekken’.” Van Leusen heeft ook niet het idee dat veel wagenbouwers zo meteen het jaarlijkse wagenbouwproces zullen missen. “Sommigen misschien, maar iedereen is tegenwoordig zo druk dat het me niet zal verbazen als het allemaal nog wel mee zal vallen. Zo’n wagen bouwen kost heel veel tijd en geld. Misschien dat enkelen de overstap zullen maken naar een carnavalsgroep, maar ik zie dat niet zo snel op heel grote schaal gebeuren.”
Van Leusen maakt zelf deel uit van de wagenbouwers van de Strenkhaar, overigens wel één van de drie wagenbouwgroepen die nog met het Dahliacorso door wilden. “We bestaan als buurt 25 jaar en dit wordt de 26ste keer dat we meedoen. Het bouwen van een wagen is heel goed voor de saamhorigheid. De plakdagen voorafgaand aan het feest waren altijd heel bijzonder. Het was heel leuk om met jong en oud bezig te zijn. Ik vind het dan ook heel jammer dat het Dahliacorso ophoudt te bestaan. We hebben er niet voor niets ontzettend veel energie in gestoken om meer deelnemers te krijgen.”
Of er een alternatief komt voor het Dahliacorso weet Van Leusen niet. “Men heeft wel geprobeerd om een alternatief te vinden, maar tot nog toe is dat niet gelukt. Zoals het er nu naar uitziet, staat er volgend jaar niks met dahlia’s op het programma.” Of zijn buurt nu anders naar het Dahliacorso toeleeft? “Nee, niet echt. We zijn er op dezelfde manier mee bezig. Het voelt niet anders dan anders. Misschien dat het gemis zo meteen komt na het corso. Op het moment dat je anders was begonnen met het bouwen van de nieuwe wagen. Maar nu nog niet.”
Het corso kampt al jaren met een terugloop van deelnemers. Aan de laatste editie doen zeven grote wagens mee, drie kleine, vier jeugdwagens en vier wagens van campinggasten uit de buurt. Ter vergelijking: In 2008 deden er nog negen grote wagens mee, twee kleine, zes jeugdwagens en vier campingwagens. In de hoogtijdagen van het Dahliacorso reden er wel zestien grote wagens mee in de optocht.