Commentaar – Aan de Raarhoeksweg in Raalte worden plannen ontwikkeld voor een bedrijfsvergroting van een varkenshouderij. Qua oppervlakte wordt dat bedrijf zes keer zo groot. Qua varkens, vijf keer. Buren – boeren ook – komen er tegen in het geweer. Want zo veel groter, en het stinkt er nu al…
We weten niet of de uitbreiding volgens de precieze regeltjes mag. De buurt is vast mans genoeg dat haarfijn uit te zoeken. De regels zijn pas weer allemaal op papier gezet, dus daar is wel achter te komen. Hoewel dat ook weer niet héél eenvoudig is, want als de overheid regels opschrijft, doet ze dat in taal die niet voor burgers te snappen is. In dit geval moet je weten of het een LOG is, een landbouwontwikkelingsgebied. Op het kaartje bij dit bericht kun je zien dat dat niet het geval is.
We willen het in dit commentaar meer hebben over wie de baas is van het platteland. Aan de reacties onder het bericht over de handtekeningenactie te zien, gaan sommigen er van uit dat boeren de baas zijn. En ons politieke klimaat is dat ook wel zo. Het platteland is van de boeren, want het CDA is van de boeren. En het CDA is de baas.
Zo kan het bestaan dat het CDA vindt dat je mag ingrijpen in de schepping als de maïs sneller moet groeien. Je mag dan aan de genen van maïs prutsen, want God heeft er bij het maken van de maïs zitten slapen. ‘Dat was een beetje dom van mij’, zou een mooie quote zijn. Maar nu we een vrouwelijk eicel kunnen invriezen om die tien jaar later alsnog te gebruiken, wil datzelfde CDA daar een ethische discussie over. Tegennatuurlijk roept Janneke Schermers op het Radio 1 Journaal. Tegennatuurlijk. En die maïs dan?
In die context wordt de discussie ook steeds gevoerd. Niet met argumenten die kloppen, maar met onderbuikgevoelens. Neem die maïs. Dat genereert meer maïs per hectare, dus meer krachtvoer voor de koeien, dus meer melk. En dat is omzet. Onzin. Klinklare onzin. Want als er meer melk komt, daalt de prijs. Als boer móet je daarom mee in de productieverhoging. Die kun je alleen maar realiseren als je die andere maïs koopt. En zie daar: Je bent afhankelijk van de maïsverkoper.
Omdat boeren in zo’n economisch spel verwikkeld zijn is het niet verstandig hen de baas over het platteland te laten zijn. Want als je al bereid bent je melkprijs in handen te leggen van een bedrijf dat een beetje met de genen van maïs ligt te klooien, dan kun je niet de verantwoordelijkheid dragen over het mooiste stukje Salland, het platteland.
Een mening over dit onderwerp? We nodigen je uit te reageren.