Commentaar – De gemeente Raalte vraagt vrijstelling aan voor geluidsoverlast voor 131 huizen en appartementen die langs de Zuidwijklaan in Raalte moeten komen. De huizen staan zo dicht bij de N35 (Zwolle-Twente) dat ze meer geluid te verduren krijgen dan de ‘voorkeursgrenswaarde’ van 48dB.
Landelijk is een geluidsnorm afgesproken waaraan we mensen willen blootstellen in hun huis: Een voorkeursgrenswaarde. Die grens, 48dB, op basis waarvan zou die bepaald zijn? We denken op basis van wat acceptabel is, op basis van wat een mens nog als prettig ervaart. Misschien wel op basis van wat gezond geacht wordt… Maar nu moeten er ergens huizen komen die er eigenlijk niet kunnen komen vanwege die grens. Dan kun je twee dingen doen. Die huizen niet bouwen. Of de voorkeursgrens verschuiven. Het gemeentebestuur kiest voor dat laatste.
Als een burger zo met regels van de gemeente om gaat is het land te klein en de rechtzaal dichtbij. Maar er is veel meer over te zeggen. Slaat een gemeente de voorzichtig tot stand gekomen regelgeving niet in de wind met zo’n handelswijze? Of zegt een gemeente dat je de regels allemaal niet zo nauw moet nemen omdat het om zo maar een grens gaat, bepaald met een natte vinger in de lucht… Och, je houdt het toch niet tegen. En het is niet alleen Raalte dat zo werkt. Zelfs de baas van Schiphol zei bij zijn afscheid dat hij iedereen altijd voorgelogen had over geluidsoverlast. Dat wisten we ook wel, maar tot dan had hij het zelf nog niet gezegd.
Ook Raalte zal de burger nu voorliegen dat het echt allemaal niet zo erg is, dat je deze grens van dB’s niet zo serieus moet nemen. Op andere momenten deelt diezelfde gemeente gezellig boetes uit als je op een feest geluidsoverlast produceert omdat omwonenden er last van hebben. Maar nu niet, want nu moeten die huizen er komen. En als de bewoners straks klagen over hoofdpijn? Hoe zou dat toch komen…
Een mening over dit onderwerp? We nodigen je uit te reageren.