In Mariënheem hebben ze het Midzomerfeest. In Letland heet dat Ligo. Het feest in het kader van het begin van de zomer, of het feest van de kortste nacht. Vanwege het Salland Festival zijn er ook Letten in Salland. En daarom werd Ligo zondagavond óók gevierd in Wijhe, in het clubgebouw van de Harmonie. Samen met de gastgezinnen ging de dansgroep en haar muziekensemble helemaal op in Ligo.
Raaltenaar Piet Pont, al sinds jaar en dag met zijn vrouw gastgezin van het festival, was er bij en maakte een studie van Ligo. De foto’s zijn ook van hem.
“Ligo begint op de avond van 21 juni en duurt twee dagen. De kortste nacht – zo wil de overlevering – staat vol van toverkracht en geeft veel energie. Die hebben de Letten tijdens Ligo ook wel nodig. Want het feest bestaat al erg lang en kent daarom een heleboel tradities en speciale rituelen. Vrouwen maken thuis kaas, mannen bier, mensen versieren hun huizen, maken hun nationale klederdrachten in orde, zoeken naar de hoogste plek bij het huis en maken een ‘zonnewiel’. Vrouwen gaan naar de velden en verzamelen gras en bloemen om een kroon te maken. Als meisjes vrouw worden, mogen zij die kronen niet meer dragen. Maar tijdens de Ligonacht mag het wel. Dus is het voor de mannen niet duidelijk wie nog vrij is…”
“Jan is een traditionele naam voor mannen in Letland. Op 24 juni hebben zij ‘naamdag’. Dit wordt ook in de Ligonacht gevierd. Zij krijgen een kroon op, gemaakt van eikenbladeren. Mensen gaan naar het huis van Jan, ze zingen traditionele liedjes en Jan geeft bier en zelfgemaakte kaas aan de gasten. Mensen dansen, doen allerlei spellen, bovendien lopen ze zingend rond het huis, tuin en veld, om een goede oogst te krijgen.”
“Daarna zoeken de mensen het hoogste punt, meestal niet ver van hun huis en zeggen met liederen vaarwel tegen de ondergaande zon. De bedoeling is dat het licht bewaard wordt gedurende de hele nacht. Als de zon ondergegaan is, worden daarom overal vuren aangestoken die de hele nacht brandend worden gehouden. In de nacht rollen de mensen een brandend ‘zonnewiel’ van de top van een berg of andere hoge plaats. Zij zingen, dansen, bewaken het vuur en springen er overheen om geluk te hebben in het komend jaar. Jonge paartjes gaan in het donker op zoek naar – niet bestaande – ‘bloeiende’ varens. Wat er dan gebeurt laat zich raden.”
“Bovendien is het niet toegestaan om te slapen. Als de zon op komt, groeten de mensen die met liederen en daarna wassen ze zich met dauw. Deze morgendauw is heilig en heeft helende kracht. Dan is de toverkracht voorbij, mensen hebben de zegening en energie gekregen voor het volgende jaar. De dagen die volgen wordt er nog volop feest gevierd.”
Meer foto's
