Het culturele festival Oerol op Terschelling krijgt weer een klein Sallands tintje. Oud-Heetenaar Bruno Doedens is namelijk als artistiek en zakelijk leider van Stichting Landschapstheater en Meer (SLeM) verantwoordelijk voor het project ‘Windnomaden’. Op het wad van West-Terschelling komen 382 constructies te staan. Die bestaan uit een standaard met daarop een in twee panelen verdeeld schilderij. Deze panelen kunnen scharnieren, waardoor de kunstwerken zullen staan te wapperen in de wind.
Ook een aantal kunstenaars uit Salland heeft een kunstwerk voor dit project aangeleverd. Het gaat onder andere om Willy Alferink, Annemarie Eijsvogels, Gerard te Wierik en Gea Miljoen. Tevens werkten er ook diverse andere Sallanders mee. Zo leverde Coen Jansen uit Raalte via werkgever Trimetal/Akzo de verf en stond hij klaar met advies en dacht Jurry Hekking uit Mariënheem mee over de metaalconstructies.
Het zijn drukke tijden voor Bruno. Enerzijds is hij druk bezig met de voorbereidingen voor ‘Windnomaden’, anderzijds werkt hij ook aan een catalogus over het huidige project en een boek van de projecten die SLeM in de afgelopen tien jaar heeft verwezenlijkt. “Ik ben landschapsarchitect”, vertelt Bruno. “Ik werk veel samen met Maike van Stiphout waarmee ik DS Landschapsarchitecten heb opgericht.”
“IIn 1995 hebben we meegedaan aan een prijsvraag voor een project op de Potsdamer Platz in Berlijn. Die wonnen we. Samen met Frits Vogels van de locatietheatergroep Grif hebben we de jaarlijkse transformatie van de Potsdamer Platz gefilmd. En dat heeft eigenlijk tot een blijvende samenwerking geleid. Toen Grif uit elkaar ging, hebben we besloten om verschillende genres te combineren: Ons doel was en is om tijdelijke landschappen te creëren. Landschapstheater hebben we dat genoemd. En dat is inmiddels een genre op zich geworden.”
Eén van de eerste projecten van SLeM betrof ‘Een bloeiend dorp’. Ter ere van het 40-jarig bestaan van de Ponyweek in Heeten in 2001 werden er ruim tweehonderdduizend zonnebloemzaadjes gezaaid langs de wegen in en om het dorp. “En ze kwamen ook allemaal uit”, herinnert Bruno zich. Daarna volgden er nog zeven projecten, waaronder in Salland ook het Langste Lente Licht. Het negende project, Windnomaden, is het vijfde project van SLeM dat op Oerol te zien is.
Bruno’s favoriet? “Voor het project Jaarringen hebben we twee kranen gehuurd die in drie weken tijd 25 ringen van zand op het strand van Terschelling hebben aangelegd. Het totale resultaat had een doorsnee van vierhonderd meter. Die ringen zijn er na Oerol nog een half jaar lang te zien geweest. Daarna waren ze definitief vergaan door de wind. Het was een heel simpel project. Het zand is maar hooguit acht meter verschoven en het resultaat was een heel krachtig werk. Van water tot wijn in acht meter.”
Natuurlijk maken de projecten van SLeM allerhande reacties los. Dat is ook de bedoeling. “Maar soms is het ook mooi als mensen juist niks zeggen”, stelt Bruno. “Dat ze stil worden. Echte reacties kun je niet altijd in woorden vatten. Je moet het voelen, het laten gebeuren. Je ziet gewoon vaak dat mensen onder de indruk zijn van onze werken. Maar een mooie reactie betekent wat mij betreft echt niet meteen waardering. Ook als mensen het overduidelijk niks vinden, vind ik het prima. We zijn niet bezig om mensen te ‘pleasen’. We willen een stukje beleving bewerkstelligen. Dingen openbreken en als mensen het niks vinden, is dat ook goed!”