De organisatie van Broekrock kijkt tevreden terug op de elfde editie van het Broeklander popfestival. En waarschijnlijk doen de bezoekers dat eveneens, want het was weer ouderwets gezellig. Hieronder een lang maar fraai sfeerverslag van Broekrock 2008.
Het is zaterdagmiddag. Wethouder Gerard Elferink heeft net Broekrock geopend. Even stress achter de schermen. De band I Kissed Charles heeft afgezegd. Wat nu? Diverse opties passeren de revue. Maar waarom de band GTP dan niet? Die vieren hier immers toch de vrijgezellendag van drummer Patrick. Even een belletje naar de band. Die wil wel (Patrick weet nog van niks). Van de formatie The Horse Company kunnen instrumenten geleend worden. Mooi, alles geregeld.
Na de eerste paar bandjes is het tijd voor de eerste activiteit in ‘Live in the Living’, het tweede, veel kleinere podium (activiteitenhok) van Broekrock. Op het programma staat Elektro. Medeorganisator Jeroen Korterik heeft in zijn vrije tijd een enorm Elektro-spel gemaakt, je weet wel, draadjes, combinaties en lampjes. Een prachtige replica van ruim een meter hoogte. Bij een goede combinatie gaat er echter niet alleen een lampje branden, maar gaat ook een enorme autotoeter af.
De dertig aanwezigen in het kleine schuurtje worden in twee groepen verdeeld. De rubriek is ‘Bekende acteurs en hun auto’s’. Zo zien we dus het A-team met de zwarte bus; Bob de Bouwer en zijn bulldozer en natuurlijk David Hasselhoff en KIT. De ene groep tegen de andere. De inzet een consumptiemuntje en de prijs twee muntjes. Een half uurtje laagdrempelig vermaak in een lacherige sfeer. Iedereen voelt zich weer eventjes kind. Want dat is de kracht van Broekrock! Potsierlijkheid en knulligheid tot kunst verheffen. Van niets iets maken en daarmee ondertussen wel altijd de lachers op je handen krijgen.
Op het podium zorgt ondertussen de Zwolse metalband ‘See my Solution’ voor een verrassing. De band combineert genres als death- en powermetal en giet er ook een klein melodieus Iron Maiden-sausje overheen. Enorm goed, enorm strak en enorm energiek. Ook niet metalliefhebbers zijn onder de indruk. Daarna is het tijd voor de hiphop van Turboglad, maar Onze Man is niet zo van de rap en maakt dat hij weg komt. Later hoort hij van liefhebbers dat het in zijn soort erg goed is geweest. In de ‘Live in the Living’ verzorgt de Broeklandse Githa Schrijver een set. Begeleid door een pianist trakteert ze het bomvolle schuurtje op zwoele luisterjazz. Indrukwekkend en Githa krijgt de handen dan ook flink op elkaar.
En dan is het tijd voor de volgende band. Maar eerst wordt Patrick het podium opgeroepen. Als aankomend bruidegom moet hij een drumsolo verzorgen. Terwijl hij druk aan het timmeren is, komen zijn maten van GTP het podium op. Patrick’s ogen worden groot van schrik, maar hij lacht en vervolgens is het een half uurtje de beurt aan GTP. Met dansbare groovende pop/rock. Daarna is het de beurt aan The Horse Company. Deze Luttenbergs/Zwolse band heeft vorig jaar een enorm goed album uitgebracht en is al jaren vaste gast op Broekrock.
Inmiddels zijn er naar schatting zo’n vierhonderd bezoekers. Lachende en blije gezichten alom. In het publiek signaleren we inmiddels ook de eerste dronken mensen. Maar daarna beginnen ook bij Onze Man de biertjes te werken. Het wordt vager. De uitsmijter van de avond: Way uit België, maakt geen indruk op hem, maar dat geldt niet voor een groot deel van het publiek dat zich fijn uitleeft op de stevige britspopachtige rock. Buiten is het fijn dansen bij DJ’s Bassie en Bakkie. Langzaam gaat het licht uit…
De volgende dag staat er rond 11.30 uur een ontbijtje klaar voor de bezoekers die zijn blijven slapen. Voor enkele gasten van de organisatie is er namelijk voor slaapplek gezorgd. Wakker worden met een bakje koffie, een broodje, een optreden van een gelegenheidsband en een muzikale kür. Juist ja, een muzikale kür. Maud de Vries verzorgt hem, muzikaal begeleid door twee assistenten op orgel en drums. En zo zien we dus een absurdistische kür op de muziek van ‘Horse with no name’ van America; ‘Crazy Horses’ van The Osmonds en natuurlijk ‘Er staat een paard in de gang’ van André van Duin.
De sfeer is weer lacherig. Voor het katerige publiek lijkt het waarschijnlijk of de rest van de dag zich in slowmotion afspeelt. Zo langzaam maar zeker wordt het drukker. De teller blijft die middag steken op ruim 150 bezoekers. De band ‘Want Want’ maakt indruk met energieke, vrolijke punkpop met scherpzinnige Nederlandstalige teksten en Cool Genius doet precies waar het voor gekomen is. De dames, en natuurlijk ook (maar dan wel in mindere mate) de heren aan het dansen krijgen. De band speelt hitsige funkpop, waarop het fijn grooven is. De voetjes van de vloer is wellicht nog wat teveel gevraagd, maar geswingd wordt er wel. En de muzikanten, die zich graag presenteren als hijgerige muzikale gigolo’s vermaken zich ook prima. Daarna wordt het tijd om de laatste vaten leeg te drinken. Even nazitten nog en dan is Broekrock 2008 afgelopen.