Commentaar – Amnesty in Music – we schreven het zaterdag al – was vrijdagavond wel heel indrukwekkend. Na wat Dona Nobis Pacem allemaal al meer uit de hoge hoed had getoverd, waren we wel een beetje voorbereid op één en ander. Maar dat het zo’n imponerende muziekshow voor Amnesty zou worden, daar kon je je vooraf niet op instellen.
Raalte moet Hans Groen en de zijnen koesteren. Zo hebben ze 4 en 5 mei met ‘Vecht voor Vrede’ blijvend in het hoofd van heel jeugdig Raalte gezet. Met grote spektakel-evenementen betrekken ze steeds de hele bevolking bij belangrijke zaken in het leven. Zetten aan tot nadenken. Leveren daardoor een wezenlijke bijdrage aan de samenleving. Gratis en voor niets.
Raalte mag trots zijn op mensen die dat doen. Trots in de echte zin van het woord. Vrijdag was er een mooie doorsnee van de Sallandse gemeenschap aanwezig. Van alles wat, heet dat. En iedereen luisterde naar het thema. Naar hoe mensen elders op aarde leven. Waarom het logisch is die mensen eventueel hier een menswaardig bestaan te gunnen.
Het ging ook nog even over pesten hier in ons eigen land. Op je werk, vanwege een hork van een baas. Op school, gewoon omdat… ja, waarom eigenlijk. De kerk begon op een oneigenlijk moment met een applaus, zo herkenbaar was dat. Verdonk heeft het woord meer dan bezoedeld. Maar vrijdagavond kwam de echte betekenis weer boven. Trots dat dit bestaat. In Salland.
In het commentaar geeft de redactie van Salland Centraal, iedere zondag om 11.30 uur, een visie op actuele zaken. We nodigen je uit te reageren op die visie, die overigens niet altijd redactiebreed unaniem wordt ondersteund.