De gemeenteraad van Olst-Wijhe vindt dat er geen supergrote varkenstallen in de gemeente mogen komen. De Raalter raad is voor de komst, althans, ze is niet tegen. We zijn op zoek naar hoe dat nu toch kan, zo’n groot verschil in opvatting. Vandaag een ingezonden brief van Raaltenaar Hans de Kort.
“In een ingezonden brief werden vorige week de argumenten van tafel geveegd van diegenen die vreesden voor megastallen, ook ‘varkensflats’ genoemd. De schrijver (Jan Schokker) verwierp de suggestie ‘dat alle landbouwgebieden’ daarmee ‘vol gebouwd’ worden. Hij noemde dit een ‘zeer onjuiste voorstelling’ van zaken.
Hoezo onjuiste voorstelling? Is de schrijver helderziende? Ik wil mij niet op het pad der profeten begeven en beperk me daarom tot de Raalter situatie. In Raalte staat één ding vast en dat is, dat met het raadsbesluit om agrarische bouwkavels van drie hectare toe te staan, de deur naar de komst van mega dierenfabrieken wagenwijd is opengesteld. De komst ervan is zelfs des te waarschijnlijker nu andere gemeenten de deuren daarvoor op slot hebben gedaan.
Ik verwijt de heer Schokker niet dat hij met zijn betoog de mogelijke komst van enorme megastallen vergoelijkt. Hijzelf is varkenshouder en bovendien is hij mede-initiator van een groot mestverwerkingsbedrijf. Maar zijn redenering dat het juist allemaal beter wordt in ons buitengebied, zou ik toch willen relativeren. Immers, de extensiveringgebieden worden nu ook al extensief benut en ook de verwevinggebieden zijn de laatste decennia al gemengd in gebruik. In zoverre wordt de huidige praktijk slechts gecementeerd in de bestemmingsplannen.
Het enige nieuwe is, jawel, dat nu de door velen verfoeide mega stallen hier toekomst hebben. Dat daarvoor allerlei wettelijke procedures moeten worden gevolgd is vanzelfsprekend en niets nieuws dus. Nog een punt: het gaat bij dergelijke dierenfabrieken, met eufemistische namen als ‘Family Farmers’, niet bepaald om bevorderaars van de werkgelegenheid, integendeel. De winst komt uit het optimaal inzetten van automaten en software. Er komt haast geen mens meer aan te pas. Niemand is tegen familiebedrijven en ontwikkelmogelijkheden ervan. Het moet daarbij echter wel om redelijke verhoudingen gaan.
Wat betreft het aanleggen van natuur valt mij op dat dit nagenoeg volledig gebeurt op percelen met zogenaamde burgerwoningen. Voorbeelden te over! Landschappelijke inpassing van grote bedrijven in het buitengebied kom je amper tegen. Twee saillante voorbeelden (niet met een vergrootglas gezocht) heb ik bijgevoegd. Het ene betreft een grote mestverwerker nabij Heeten en het andere een autodemontagebedrijf nabij Broekland. Het oordeel of hier sprake is van goede landschappelijke inpassing laat ik geheel over aan de lezer.”
Hans de Kort
Meer foto's
