Het gaat onze India-gangers Ellen Marsch en Yvette van de Riet nog altijd goed in India. Beide dames zijn inmiddels aan het rondreizen, na een leuke laatste periode van hun project. Het afscheid viel eigenlijk niet zo zwaar, maar was natuurlijk wel erg jammer. Het onderstaande verhaal spreekt weer voor zich.
“Hallo allemaal! Hier nog even een korte update voordat we gaan reizen. Onze koffers zijn gepakt en we gaan nu over een uur weg van het guesthouse waar we twee maanden hebben gezeten. Het regent nu pijpestelen hier, dus hopen dat we ergens heengaan waar de zon schijnt!”
“Er is weer heel veel gebeurd sinds de vorige keer dat ik schreef. We zijn met de kinderen naar een bedevaartsoort geweest wat 4,5 uur reizen met de bus hier vandaan ligt. Na 3 uur begonnen er ineens allemaal kinderen over te geven, dus dat was niet zo fijn. Maar goed, eenmaal aangekomen was dat ook weer over. Ze hebben het heel erg naar hun zin gehad!”
“Verder hebben we vorig weekend mijn verjaardag gevierd in Mahabalipuram, een toeristische plek hier twee uur vandaan. Dit was heel leuk, en wat een warme dag was het! Vrijdagavond ervoor zijn we met de andere vrijwilligers uit eten geweest in een restaurant waar we de obers kennen. Ook dit was echt superleuk, de obers hadden zelfs een taart voor mij gemaakt! Jaja, we zijn al goed geïntegreerd in de cultuur, haha.”
“Afgelopen maandag (22 oktober) hebben ze op school speciaal voor ons een viering gehouden om ons te bedanken en om mijn verjaardag te vieren. Ze hadden alles echt heel mooi aangekleed en er werden allerlei stukjes opgevoerd. We werden overladen met cadeaus. We stonden echt met onze mond vol tanden. De dag erna was er nog een inauguratie van het sciencelab, omdat we vooral veel sciencespullen hadden aangeschaft van het ingezamelende geld. Ik zal proberen hier foto’s van op te sturen! Namens de kinderen bedankt voor iedereen die geld gedoneerd heeft.”
“De laatste dagen zijn we nog erg druk geweest met de laatste dingen regelen, zoals cadeautjes voor de school. We zijn nu wel helemaal klaar om te gaan. Gelukkig was het afscheid niet al te moeilijk, omdat je je toch voorbereidt om weg te gaan en twee maanden vind ik toch iets te kort om je hele hart te verliezen aan de jongens. Maar het was wel echt een heel leuke tijd.”
“Tot slot zijn we vandaag nog naar een ander weeshuis geweest hier in de buurt. Dan zie je toch dat het nog veel erger kan. De jongens van onze school hebben het maar goed vergeleken bij de kinderen van dit weeshuis. De meeste kinderen daar zijn wees en meer dan de helft heeft een geestelijke handicap. Toch zie je daar dat de kinderen zo lief voor elkaar zijn! Ook hebben we een deel van het geld aan dit tehuis gegeven.”
“Nou, hopelijk zijn jullie weer een beetje op de hoogte. Ik weet niet wanneer ik weer internet tot mijn beschikking heb. Kijk ook nog op mijnalbum.nl, ik heb er weer foto’s op geplaatst. De inlognaam is daar nog steeds marschellen@hotmail.com en het wachtwoord elleninindia.”
Liefs!
Meer foto's
