Lex van Hal en Wim Grondhuis waren in het verleden goede ambtenaren-maatjes in het Raalter gemeentehuis. Dus keek Grondhuis vreemd op, toen hij hoorde dat de man met snor en pijp zijn ontslag indiende. En dan ook nog om de zekerheid van het ambtenarenbestaan te verruilen voor een onbestemd avontuur in Frankrijk. Lex werd daar herbergier. Wim was er als de kippen bij om te zien of het zijn maat daar goed ging. Conclusie: hij is flink afgevallen en toch gaat het hem goed. Heel goed. De afgelopen dagen publiceerden we het relaas van Wim en Agnes Grondhuis over het nieuwe herbergiersechtpaar Lex en Lucie van Hal in de Franse Ardennen. Vandaag het vierde en tevens laatste deel.
“Moe, maar zeer voldaan zochten wij ’s nachts zo rond de klok van enen onze prachtige (en nog altijd koele) kamer op. Op de website van Lex en Lucie staging2.abrestantoine.nl staat bij het kopje kamers vermeld: ‘Slapen doet u als een roosje, op goede bedden in één van de vier rustig gelegen Geurkamers’. Welnu, dat is het enige minpuntje in dit verhaal. Het is absoluut bezijden de waarheid en er klopt echt helemaal niets van. Agnes en ik kunnen dat uit eigen ervaring zeggen en wij weten inmiddels wel beter. Je slaapt op die heerlijke bedden in die rustige kamers bepaald niet als een roosje, neen je pit werkelijk als een hele bos rozen!
De volgende ochtend verschenen we dan ook fris als een hoentje, monter en goed uitgeslapen, in de gezellige eetkamer om het ontbijt te nuttigen. En ook dat zag er weer geweldig uit. Diverse soorten heerlijk Frans brood, beleg enzovoort. Wat dat brood betreft, dient hier nog te worden vermeld dat het inderdaad elke dag opnieuw weer ovenvers is. Daar zorgt Lex persoonlijk voor. Hij rijdt elke ochtend voor dag en dauw naar het iets verderop gelegen grotere dorp Carignan. om daar bij de ‘boulanger’ dat heerlijke kakelverse brood te halen. Wij waren er slechts één overnachting (op terugreis van onze vakantie) maar hopen er zeker binnen afzienbare tijd weer teug te keren, maar dan voor een wat langere periode.
‘Krondhuus’ ziet het al helemaal voor zich: Op een stormachtige avond met veel regen rond die grote historische schouw in de Salon. Een goed glas wijn en wat heerlijke Franse kaas bij de hand, terwijl het knapperende haardvuur een weldadige warmte verspreidt. Ondertussen, terwijl de storm aan de luiken rukt, een gezellige praatje makend met onze gastheer en gastvrouw. Of gewoon op een mooie dag de omgeving verkennen. Een omgeving waar heel veel te zien is. Want behalve die prachtige natuur is deze streek rijk aan historie. Zo zijn er vele oude steden, waar je de nodige cultuur kunt opsnuiven (Charleville, Sedan enzovoort). Ook werd deze streek in het verleden geteisterd door drie grote oorlogen. Wat dacht je van de ‘slag bij Verdun’ (de loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog), de ‘Maginot-linie’ uit de Tweede Wereldoorlog en eveneens uit de Tweede Wereldoorlog het ‘Ardennenoffensief’ (dat zich zowel in de Belgische als ook in de Franse Ardennen afspeelde).
Be je een wandelaar? Trek de wandelschoenen aan en verken de prachtige heuvelachtige omgeving. En dat alles op een reisafstand van slechts een kleine 450 kilometer, te bereiken in een vrij korte reistijd over moderne autowegen. En ‘last but not least’, om het maar eens in goed Frans te zeggen: Ook niet te vergeten de herberg die qua uitstraling en comfort zijn weergave niet kent. En een herbergiersechtpaar dat in korte tijd heeft bewezen dat ze geknipt zijn voor dit vak. Geloof je ons niet? Vraag het maar aan die collega’s die inmiddels ook al zijn geweest, zoals: Wilma van Hulst, John de Kruijff, Hans Lammers, Harm Lassche, Arvid Prigge, wethouder Ben Haarman en de oud-wethouders Egbert Baarsma en Cor Pierik.”
Agnes en Wim Grondhuis.
Meer foto's
