Dinsdagavond, een week nadat bij een fatale brand op de autosnelweg bij Wenen in Oostenrijk de transportbus met aanhanger en de daarin aanwezige lading hulpgoederen verloren is gegaan, kwam een groot aantal vrijwilligers bijeen om zich samen met het bestuur te beraden op de ontstane situatie. Daarbij kwam ook de vraag aan de orde: Hoe nu verder?
Voordat die vraag aan de orde werd gesteld, was er uitgebreid gelegenheid om nog eens gezamenlijk na te praten over de tragische gang van zaken in Oostenrijk. De betrokken vrijwilligers vertelden uitgebreid over hun ervaringen: hoe de brand ontdekt werd, hoe er getracht is deze nog te blussen en hoe het verder allemaal razendsnel verliep.
Daarbij werden de beelden die van de brand waren gemaakt op een groot scherm getoond. Iedereen was erg onder de indruk van de felheid waarmee het vuur in de bus woedde. Duidelijk werd dat er weinig meer resteerde dan een hoop verwrongen staal en na-smeulende kleding die bestemd was voor Roemeense gezinnen.
De aanwezigen waren aangedaan door het grote verlies: De met veel moeite en toewijzing vervaardigde kledingpakketten zijn verloren gegaan; al het werk was voor niets. Het vele werk dat een groep vrijwilligers in de periode 2001 tot medio 2003 heeft gestoken in het ombouwen van de bus is verloren. Misschien nog wel het grootste verlies werd echter ervaren doordat de Roemeense gezinnen die uit hebben gezien naar een pakket kleding deze niet hebben gekregen.
Opluchting was er echter ook omdat de brand niet heeft geleid tot persoonlijke ongelukken. De betrokken passagiers hebben allemaal tijdig de bus kunnen verlaten, weliswaar met weinig meer dan wat direct ‘voor het grijpen’ lag. Op de vraag hoe nu verder, kwam een duidelijk antwoord. “De mensen in Roemenië kunnen onze hulp nog steeds goed gebruiken. Daarom gaan we met nieuwe energie de schouders er weer onder zetten en gaan we door met ons werk.”
Het transport naar Roemenië en de begeleiding ervan zal op een andere manier moeten worden opgezet. Ideeën daarover kwamen vlot over tafel. Wellicht is het mogelijk een transportonderneming bereid te vinden een lading goederen naar Roemenië te vervoeren tegen betaling van de brandstofkosten op de heenweg. Op de terugweg kan wellicht een retourlading worden opgepikt.
Ook verschillende andere suggesties werden gedaan tijdens een levendige discussie, waaruit duidelijk bleek dat het overgrote merendeel van de aanwezige vrijwilligers er de komende tijd de schouders onder wil blijven zetten. De gedane voorstellen zullen door het bestuur en een kleine groep vrijwilligers nader worden besproken en tot actie leiden.
Het is hartverwarmend te constateren dat er niet alleen veel blijken van medeleven binnenkomen maar dat er ook in financieel opzicht bijgesprongen wordt. Er zijn al tal van spontane overboekingen bijgeschreven op bankrekening 37.77.86.578. Daarnaast komen er van alle kanten aanbiedingen, bijvoorbeeld om de voorraad kleding weer aan te vullen. Enkele scholen hebben al meubilair aangeboden voor scholen in Roemenië: leerlingensets en ander meubilair.
De vraag vanuit Roemenië blijft echter ook doorgaan. Vandaag bereikte ons het verzoek van een school in Sibiu om mee te werken aan het renoveren van de toiletvoorzieningen en een leslokaal. Daarvoor zijn wand- en vloertegels, lijm en muurverf nodig. Genoeg werk aan de winkel derhalve. En genoeg mensen die met misschien nog wel meer inzet dan voorheen willen doorgaan voor de mensen in Roemenië.